Уркер мен ушин оте курдели болды, басым ауырып кететин еди. Бай тилмен жазылған.

@user-jd5he1ho8s

2 ай бұрын

Менде оқи алмай кеттім. Сөйтіп ютуптан ақтардым.

Өте керемет дайындағандарға рахмет 🥰

Керемет тамаша

Дауысыңыз керемет екен. Қазір ешкім осылай кітап оқи алмайды

Керемет жеткіздіңіз рахмет 😍

Абыз аға, Әбіш аға! видеоны дайындарға мың рахмет!

Керемет орындадыңыз.

ТАМАША!!!

👍🏻👍🏻👏👏

Күй қандай?

👍🏾

Текстты кайдан алсак болады

@aidanakabylakhmetova7264

7 ай бұрын

таптынызба?

🤐🤩🤫👍👏👏👏

Музыкадан басқа еш дыбыс жоқ.

Текст болса

@ZhansayaErtaikyzy

2 ай бұрын

Бұрын үш жүздің дастарқаны бірге жайылып, қамшысы қатар жатар мұндай жиындар Сайрам шаһарының көк желкесіндегі Мәртөбеде өтуші еді. Сол жиынға Алатаудың қойнау-қойнауынан саулай төгіліп, топан судай қаптап ұлан-асыр Ұлы жүз тобы келер-ді. Қаратауды теріскей айналып, сонау Торғай мен Ертіс арасындағы салқын белдер мен саумал көлдерді сайрандай көшкен жойқын орда - ормандай қалың Орта жүздің қара құрым тобы қаптағайлар-ды. Сол Қаратауды күнгей айналып жылқысы Жайық пен Жемге, түйесі Жойқындария мен Сойқандарияға, ақтылы қойы Елек пен Ырғызға қаптай жайылып, далиып жатқан киіздей тұтас Кіші жүздің өңмеңдеген өжет қолы батуға бет алған қып-қызыл күн астынан құйындатып құйғыта құлар-ды. Шартараптан қызылды-жасыл көш көрінер-ді. Көштің бәрі Мәртөбе маңының майсасын баспай, бастарын алыстан іркер-ді. Бір жағы сонау Қошқар ата бойы, бір жағы мынау Сайрам су, алды анау Қазықұрт, жағалай жазыққа алқадай тізіліп ақ жұмыртқа ауылдар қонар-ды. Сайрам маңындағы үш өзеннің бойында бір-біріне жалғастыра тартылған айқыш-ұйқыш желіден көз тұнар-ды. Бүйірі бұлтиған сәл төскейдің бауыр-бауырайы қылаң шатырларға, қыраң-қыраңның басы күмбіреген ақ ордаларға толар-ды. Өйткені, мұнда үш ұлыстың ең аталы ауылдарының ең ажарлы отаулары тігілер-ді. ең дастарқаны мол, пейілдері кең, оралымды келіндері осында келер-ді, шайды бабымен құйып, көңіліңді қаралай тойғызар толықсыған көрікті қыздары осында келер-ді, асты-үстіңе түсіп, ат үстінен көтеріп алар, жүзіктің көзінен өткен жұғымды жігіт-желеңі осында келер-ді. Ол заманда қазақтың қай ақсақалының да айғыр жалдың басын бір өзі толтырар көп ұрпағы болар-ды. Сол көп әулеттің көп отауы Сайрамдағы ұлы жиынға қайсымызды апарар екен деп іштей бәсекелесіп боларды. «Әлгі пәленшенің баяғыда жиынға апарып тігетін отауының сәнін айтсайшы, салтанатын айтсайшы, дастарқанын айтсайшы!» - кеу-кеу «Пәленшенің бәйгеден озып келген атын айтсайшы», «Түгенбайдың жауырыны жерге тимеген палуанын айтсайшы» - кеу-кеулерден бір де кем түспейтін. Отаулардың өзара жарысып үй безейтіні де, өзара жарысып сән түзейтіні де, кемпірлердің қолынан ұршық, келіндердің қолынан қайшы, қыздарының қолынан оймақ түспейтіні де сондықтан-ды. «Пәлен жерде жиынға тігілген отау, түген жерде асқа тігілген отау» атанғылары келіп, тыраштанып бағар-ды. Ел көшкенде, елден бұрын жөнелуге жан салатын. Ел қонғанда, елден бұрын үйін тігуге жан салатын. Ауыл көшкенде, текемет қоршаған көш бастар түйеге бұрын мінген келіншек, ауыл қонғанда, түндікті айқара ашып тастап, көк сылаң түтінді бұрын шығарған келіншек бозбаланың көзіне іліккен бүлдіршін бойжеткендей екі беті албырап, екі көзі шырадай жанып, гүл-гүл жайнап құлпырып шыға келер-ді. Ол төрін таза, төсегін жұмсақ, дастарқанын кең, тамағын дәмді ұстауға жанталасып бағар-ды. Тіпті Саба екеш саба ыстағанның өзіне ынтасын салып бітер-ді. Шара толы сары қымызды шайқап ішкен мейманның ауызынан қандай сөз шығар екен деп қаралай қыпылықтап отырар-ды. Сонда аз отырып, көп сынайтын мейман: «Пай-пай, арғын Керімбектің үлкен баласының үйіндегі келіннің ас ұстағаны-ай!» - деп кетер болса, бүкіл бір рулы елдің төбесі көкке жеткендей еді. Ол хабарды естіп: «Айналайын біздің пәленше жан, түгенше екем ауылындағы ең мақтаулы келін көрінеді», - деп айдаладағы төркіндерінің жүрегі жарылар-ды. Қотанындағы малды құдай айдап келе қалған кезбе қонақтың ауызына ұстауға жиятын, кейінгі ұрпаққа сол қонақтың ел арасына жайып кеткен әңгімесін мирасқа қалдыратын қазекемде ат шығарғаннан артық мұрат болушы ма еді! Қазақтың өзіне-өзі риза болған мақалдарының қай-қайсысы да сол Мәртөбенің басында туған-ды. Қарға тамырлы қазақ «Ұлы жүзді қолына қауға бер де малға қой, Орта жүзді қолына қамшы бер де дауға қой, Кіші жүзді қолына найза бер де жауға қой», - деп те сонда айтқан-ды. Ел ырысы - малды Ұлы жүзге тапсырса, пейіліне сенгені, ел жыртысы - дауды Орта жүзге тапсырса, біліміне сенгені, ел шырқын бұзар жауды Кіші жүзге тапсырса, ерлігіне сенгені.

Текст қайдан алуға болады?

@aidanakabylakhmetova7264

7 ай бұрын

таптынызба?

@_zholdasbaevaa_u

3 ай бұрын

Сіз таптыңызбааа😢​@@aidanakabylakhmetova7264

Тексст бересіздерме

текст керек болды

Текстті қайдан алсақ болады?

@aidanakabylakhmetova7264

7 ай бұрын

таптынызба?