Μέσα στην καρδιά. Ανατριχιλα. Στα σπλάχνα. Όποιος δεν νιώθει. Δεν ξέρει. Τίποτα

Ξημέρωμα στο Περιβόλι ξημέρωμα στο Μεσοχώρι, ο ήλιος προβάλει στον Κοντορο και φτιάχνει φωτοστέφανο στον Άγιο Σωτήρα...παρέα 50 νοματοι για σας υμνούν και χιλιοτραγουδουν οσπου να φεξει η μέρα...δίχως μικρόφωνα, στα σκετα όπως παλιά...απλά Δωρικά. έτσι καταλαβαίνουν τα βουνά. έτσι κ αλλιώς για αυτά δεν τραγουδάμε...εμείς και οι παππούδες μας, γενιές και γενιές. Αχ αυτά τα χώματα αχ αυτά τα δέντρα.Κ ο Άγιος παρεα. Όλα μαζί συνδέονται αλλιώς δεν βγαίνει ο στίχος. Μιλήστε ώρε ρομπολα μιλήστε σεις φαντινες και συ βρε γεροπλατανε αναλτου αλ Μεσοχώρι....καλά τα πράξαμε ως εδω? αβτζ παπου? ... ακούς και περιμένεις, τα βήματα είναι λιγοστά απ την πλατεία στον Άη Γιώργη και από κει στο Κκκινικ. Πολλά τ ανατριχιασματα παππού πολλά σε κάθε βήμα. Σε ποιον να εξηγήσω παπού πως μ αυτό το τραγούδι τα κλαρίνα με πήγαν ξημερώματα στη εξώπορτα που εσύ θεμελιωσες για μένα. Ποιος θα το καταλάβει... με νοιάζει που καταλαβαίνεις εσύ. Όπως κ συ δε ζω εδώ .... να περιμένω ακόμα αλά π

Γρεβενα μου ομορφα

...υπεροχο....!

ΟΜΟΡΦΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ !!!!!!!!!!!

Ἀριστούργημα!!!