Önceleri hava bozmamıştı, ortalık süt limandı. Her yerde ardıç kuşları cıvıldaşıyor, yakındaki
bataklıktan biri boş şişeye üflüyormuş gibi şen-şakrak sesler geliyordu. Derken, bir çulluk uzun uzun
öttü, ardından patlayan bir tüfek serin bahar havasında uzaklara doğru neşeyle yankılandı. Ancak
akşama doğru ormana karanlık basınca doğu yönünden insanın iliklerine işleyen, buz gibi soğuk,
zamansız bir rüzgâr esmeye başladı; ortalık birden durgunlaştı.