Na kalce technicznej dociętej na 36 mm dało się z bratem ciotecznym rysować filmy do tego projektora. Brak perforacji nie przeszkadzał, ciężej się przewijało. Jasność spadała o połowę i klisze można było użyć może dwa razy. Wychodziły ciekawe historie. Dzisiaj nie narysowałbym lepiej czegokolwiek niż udało nam się w wieku paru lat.

Panie Adamie to był KZread mojego dzieciństwa...

Przepraszam za mój polski, jestem Węgrem i korzystam z tłumacza Google. Obecnie używamy „Jacek” codziennie i moje 6- i 2-letnie dzieci są nim zachwycone. Planuję go uaktualnić, aby był zasilany bateryjnie ze światłem LED i zgubię kabel. Jako dziecko miałem węgierski metalowy projektor „ELZETT”. Doświadczenie było dokładnie takie, jak opisałeś. Zaciemniony pokój i zabawny zapach dodały „doświadczenia”. Naprawdę mi się to podobało. Dziękuję za zrobienie tego filmu. Miłość z Budapesztu!

Jestem jednym z tych dzieciaczków, które wówczas były zachwycone bajeczkami na ścianie, a dzisiaj już siwieją. Ileż radości, ileż wspomnień... Dziękuję za ten odcinek i za pięknie opowiedzianą bajkę o słoniu!

@mariuszwarych837

2 жыл бұрын

Szacun Panie Adamie no ogromny szacunek. Jutro rano puszczam słoniową opowieść mojej 4-letniej córci.

W instrukcji obsługi brakuje jeszcze jednego kroku: - układanie stosów książek pod projektorem żeby wycelować w prześcieradło

Panie Adamie 😃 Jak oglądałem Pana materiał o projektorach do bajek to się popłakałem ze wzruszenia. Pamiętam ten zapach rozgrzewającego się Jacka. Coś czego nie można opisać. Ten zapach to szkoła podstawowa, Pewex, skup butelek i wiele rzeczy, które można wymieniać i wspominać godzinami. Mój projektor przerobiłem na zasilacz do walkmena, prostownik wyciągnąłem z adapteru 😀🪚🔨🪓🪛 pozdrawiam Pana i więcej takich materiałów

@Lichoslawo

2 жыл бұрын

Zapach gorącego Jacka, mrrrr ;)

@KominowskaKurwa

2 жыл бұрын

Jacek był księdzem?

@arkadiusznowakowski6396

2 жыл бұрын

U mnie rozgrzewała się "Ania"... Uff. Można się było poparzyć. Mam ją jeszcze w oryginalnym pudełeczku...

@barsorrro

2 жыл бұрын

@@arkadiusznowakowski6396 U mnie też, choć my mieliśmy, ją, inaczej niż w programie Pana Adama, w ładniejszej, dwukolorowej obudowie, zielonej, z czarnym spodem. Kratka była czarna, a że jest metalowa, bardzo nagrzewała się od żarówki, zatem rodzice musieli pilnować, żeby mały widz jej nie dotknął w czasie projekcji.

@lordlogan3308

2 жыл бұрын

a dzis wszystko dzieciaki maja w kieszeni i nawet nikt tego nei docenia. muza, wideo, zdjecia, udostepnianiae, live, studio filmowe, stacja radiowa wlasna, czy gazeta lub wydawanie ksiazek w pdf. Wszystko w kieszeni :) niewiarygodne

Pierwsze skojarzenie dla rzutnika to moje choroby czasu dziecięcego, bo gdy byliśmy chorzy to z reguły w trójkę, wraz z rodzeństwem, a wtedy mogliśmy zostać w domu, co oznaczało - zaciemnienie pokoju, prześcieradło na ścianie i kino domowe. Najpierw przy pomocy rzutnika Jacek (w pięknym, ciemnoniebieskim kolorze), a potem Ania. Najbardziej zapamiętany przeze mnie film z tamtego okresu to "Robinson Crusoe". Z perspektywy czasu myślę, że praca artystów zatrudnionych przy tworzeniu obrazków do tych "filmów" była absolutnie fenomenalna, a niektóre z nich to prawdziwe perełki ilustracji. Dodatkowy plusem tego typu rozrywki dla dzieci była nauka czytania, oraz statyczność, która nie popudzała nadmiernie dziecka. Można było się skupić. Dziś, w dobie konsoli do gier, internetu i krzykliwej telewizji, brak tej umiejętności jest szczególnie odczuwalny. Dlatego ja nadal polecam bajki z projektorów. Czasem, zamiast "książki do poduszki". Bardzo korzystnie wpływa to na układ nerwowy i rozwój inteligencji u dziecka. Dobór bajek jest nadal ogromny i wiele z nich ma ma bardzo duże wartości edukacyjne. Pozdrawiam serdecznie wszystkich ludzi, którzy doczytali do końca mój przydługi komentarz.

Pamiętam ten episkopat ze szkoły. Jako że byłem prymasem pani nauczycielka powierzała mi jego obsługę. Serwus!

@szczepanharasimowicz7300

2 жыл бұрын

😃

@tow.JanWinnicki

2 жыл бұрын

@@PabliX_PL Trzeba sobie było najpierw narysować kolejność na papieżu to byście skręcili. Bez tego to nawet Ministrant Czarnek nie potrafiłby.

@Radek.68

2 жыл бұрын

@@tow.JanWinnicki Proszę Jana nie pouczać, w szkole był prymasem!

Panie Adamie, no bajka opowiedziana profesjonalnie 😀 Mógłby pan tworzyć audiobooki dla dzieci 😀

@erishkigal1

2 жыл бұрын

niestety Pan Adam przesadza z Ą / Ę - zbytnia dokładność w wymowie jest wręłcz (tak, wręłcz, a nie wręcz) niepotrzebna

Miałem Anię i wuchte bajek. Do dziś zapach "podgrzanego tworzywa" wywołuje u mnie swoistego rodzaju węchowy, ale też sentymentalny powrót do przeszłości.

W przedszkolu mojej żony dzieci niemal co drugi-trzeci dzień mają wyświetlane bajki z "Ani" wraz z "lektorem" w postaci Pani-cioci ;). Radocha po pachy :).

Panie Adamie dziękuje za ten odcinek.. zrobił mi Pan dzień, jak to młodzież zwykła mawiać :-) Cóż za festiwal wspomnień... ponad 30 lat a ten zapach "gorącej kratki" wciąż żywy jak by to wczoraj po południu .. ech tyle radości z takiego pudełka w tych biednych czasach było a teraz wszystko jest tylko szczęścia jakoś nie dość. Pozdrawiam i szanuję za wysoki poziom filmów.

@Bszewski

2 жыл бұрын

Jeszcze nastąpią powroty do tego co dobre, proste i wpisane w naszą naturę. Poniekąd już następują.

Dziękuję Panie Adamie, przywołał Pan cała masę wspomnień. I jak zawsze profecjonala analiza urządzenia godna projekcji na lekcji fizyki. Za dobre sprawowanie była w domu ale tylko wieczorem , bo.musialo być odpowiednio ciemno, bajka w kolorze. Obrazki były nieruchome ale to była jedyną wada, radość z oglądania bezcenna. Dzisiejszy świat yt i dostępności prawie wszystkiego jest jakiś byle jaki, tak się zastanawiam co moje dziecko będzie wspominać z sentymentem. I ta bajka na koniec, prawie się popłakałem, w każdym razie łzy w oczach i uśmiech dziecka jakim byłem dawno temu. Dziękuję. Ps . Teraz już wiem, że nie wolno dziecku bronić zaglądać i demntować robi to z ciekawości a nie żeby popsuć. Po latach to procentuje w postaci np takiego kanału na YT i jego Autora.

Długie lata używałem budzika odziedziczonego po prababci. Miałem już nawet komórkę, a i tak budził mnie stary budzik. :)

Bylem technicznym od diaskopu w episkopacie. Taki na magazynki był. Wyświetlałem teksty piosenek. W domu Ani nie miałem, ale z przedszkola pamiętam jak dzisiaj. Trombalskiego recytowalem z głowy razem z Adamem. 😊 Świetnie zrobiony głos.👍 PS. Na "Nauka to lubię" mówili żeby oglądać od dechy do dechy. Najlepiej dwa razy. Tak zrobilem😁

Panie Adamie ja jestem tym siwiejącym przedszkolakiem , oglądałem bajki na ścianie pokoju na takim zacnym sprzęcie. Problem był w tym że potrafił przepalić kliszę temperaturą z żarówki . Pozdrawiam Serdecznie

Jak miałem 8 lat z kolegą robiliśmy własne "bajki". sklejaliśmy wycięte paski z papieru w jedną taśmę. Na tym rysowaliśmy długopisem i flamastrami kolorowe obrazki , następnie taki film trzeba było na czymś gorącym nawoskować świeczką by papier stał się powiedzmy przeźroczysty. też dało się wyświetlać i nawet JACEK przesuwał pokrętłem taką taśmę. Przednia zabawa. Super odcinek i bardzo za to dziękuję. Każdy z tej serii daje mi okazję do wspominek i dyskusji z kolegami, którzy takie rzeczy świetnie pamiętają.

Pamiętam mój projektor. Była to Jola z otwieraną z przodu klapką. Zamocowanie "kliszy" w tym projektorze było ogromym wyzwaniem.

Jedyny kanał na tubie, gdzie daję łapkę w górę jeszcze przed obejrzeniem odcinka. Czekam na każdy z niecierpliwością, jak kiedyś na nomen omen Adama Słodowego :)

Tak zapach pamiętam najbardziej-piękny był , w łazience oglądaliśmy….magiczne chwile!

Kto używał szkieł powiększających do wypalania na słońcu różnych przedmiotów a nawet rozpalenia ogniska?

@gantas6804

2 жыл бұрын

Wciąż mam te szkła, tylko tyle mi zostało

@riesling5771

2 жыл бұрын

A strzelałeś z klucza albo z karbidu?

@gantas6804

2 жыл бұрын

@@riesling5771 z klucza pierwsze słyszę, z karbidu tylko byłem świadkiem ale za to byłem mistrzem w korkach z saletrą i cukrem

@riesling5771

2 жыл бұрын

@@gantas6804 Są opisy w necie jak strzelać z klucza.

@obywatelcane6775

2 жыл бұрын

@@riesling5771 Z karbidu i z siarki od zapałek w nakrętce pomiędzy dwoma śrubami :-)

Miałem „Jacka”. „Pan Kotek był chory”, „Zorro” i „As zwiadowca” to historie, które pamiętam do dziś. Byłem lektorem.

Mam do tej pory ten rzutnik. Worek bajek też i puszczam mojej córce, która je uwielbia.

Zapach tych projektorów powinien pan sprzedawać w słoikach z napachnioną watą w środku. Szło by jak świeże bułeczki dopóki żyją roczniki 1970 - 1985. Pamiętam sklepy z filmami pod wielką szklaną ladą. Ja miałem: Świnki trzy, Latający kufer i Chata wuja Toma. Czy ktoś je miał? Jakie Wy mieliście? Z jakiego rocznika jesteście?

@meherclermehercle1698

2 жыл бұрын

Pamiętam ten zapach, ciekawe jaka była toksyczność tych wyziewów... ale żyjemy. ;) Tych bajek nie znam, miałem: „Pan Kotek był chory”, „Zorro” i „As zwiadowca”.

@patryknazwisko3124

2 жыл бұрын

Latający Kufer też miałem, poza tym ciekawą bajkę historyczną ,,U wójta Alberta" oraz o jakąś smutną bajkę małpce którą ukradli mamie i sprzedali.

@Jot_Pe

Жыл бұрын

Ja bardziej pamiętam zapach bajek, tzn. tych filmów/klisz. Szczególnie nowe mocno pachniały.

Ania to moje dzieciństwo. Brat mi czytał te bajki w latach 80. Nie zapomnę nigdy bajki o ,,Górniku Bulundrze" zna to ktoś.

"Wytyczymy teraz placyk pod drewniany nasz pałacyk" - Bum i Fik. Calineczka, Straszny potwór, Krzesiwo, Jaś i Małgosia,

@benekbeniowski8752

2 жыл бұрын

,,Jak Bum z FIkiem dom budowali" Mam go

@bantome1

2 жыл бұрын

Budownictwo wielka sztuka. A my właśnie bez nauki dokonamy owej sztuki. To Fik z Bumem tak myśleli, kiedy dom budować chcieli.

Świetne. Doceniam pracę. Dziękuję i rekomenduję znajomym.

Mam projektor ania super to kiedyś było. Ale do dziś działa. Gorzej z żarówką 6v ale kiedyś znalazłem na allegro😁😁

Jestem z rocznika 92, lecz tym odcinkiem zrobił mi Pan wieczór! Nie da się ukryć że przyjemnym było cofnąć się do tych beztroskich czasów w których odkrywało się sprzęty zachomikowane przez rodziców i starszego brata - a to wszystko dzięki Pana twórczości. Ostatnie pokolenie placów zabaw pozdrawia, od dziś śledzę na bieżąco!

@mirek190

2 жыл бұрын

Czlowieku o czym ty mowisz .... jak miales 5 lat to byl juz 1997 rok i NIKT nie zyl jak w latacj 80 XX wieku ( wszyscy chieli jak najszybciej zapomiec tamte wstydliwe czasy ) a jak juz nauczyles sie czytac to byly czasy internetu i komputerow klasy PC i to juz bardzo mocnych.

Mam do teraz sprawną " Anię" i zdekompletowane klisze z "Czterej pancerni i pies". Pamiętam sobotnie seanse, po kąpieli z początku lat osiemdziesiątych.

Mam działającą "Anię" (po zebraniu wszystkich części z powrotem do kupy, bo były wcześniej potrzebne do czegoś innego ... :) i jeszcze starszy projektor: "Bajka" , działający i ze starą żarówką :)

15:17 - Jak ja to szanuje, Panie Adamie, gdybym mógł, to bym Pana ozłocił :-) DZIĘKUJĘ!

6:30 Żarówka będzie przewoltowana więc będzie świeciła jaśniej, to na plus -- żywotność jednak spadnie. Żarówka pasowała z Komara:)

@dariobush1579

2 жыл бұрын

Tylko w komarze dwu włuknowa ale dało się wcisnąć lepsze były samochodowe

Bajka na koniec GENIALNA!!! Poczułem klimat.

Końcówka super, lektor z podziałem na role wspaniały, och dziadku, dziadku, wnuczek się popłakał ... z radości.

O tak mam taki do dziś i karton bajek - co ważne moje dzieci tak samo uwielbiają "anię" jak ja gdy byłem w ich wieku :)

Na slajdy to ja miałem "Этюд 2". A rzutnik - to jest to, co pierwsze w życiu walnęło mnie prądem.

@lordlogan3308

2 жыл бұрын

jak rzutnik mogl cie walnac pradem jak to z plastiku

@rostilembe

2 жыл бұрын

@@lordlogan3308 tam na dole takie okienko było, do bezpiecznika. No i go nie było, a ja akurat tam palce wsadziłem, jak brałem go podnieść, bo nie świecił. Oczywiście model był inny - radziecki "Знайка".

ta bajka na końcu to był sztos :D

Adam! Ale mi zrobiłeś wieczór! Oczywiście, że miałem, oczywiście że rozbierałem, a bajek miałem co najmniej z pół setki. Jacek projektor ten się nazywał, służył mi dzielnie lat kilkanaście, a potem... synowi go pokazałem. Syn z wieku XX jeszcze, więc wieczorami wgapiony w ścianę mówił "tato, daj jeszcze, daj jeszcze!" A ja, nie bez własnej uciechy, film kolejny wsuwałem i z przyjemnością mu wyświetlałem. A on, tak jak i ja kilkadziesiąt lat temu, "bajkami na ścianę" to nazwał i wieczorami seansu się domagał. Ach, super to było, do dzisiaj pamiętam, a co ciekawe - i dziś mógłbym te bajki wyświetlać. Bo bajki leżą w pudełku, JACEK sprawny stoi, zadbany, tylko nikt nie chce już tych bajek oglądać, "Tato, mamy smartfony"...

Mój smyk z początku XXI wieku, załapał się w spadku po mnie, gdzie cierpliwie czekały na niego celuloidowe rysowanki bajek, z serii ,,Poczytaj mi Mamo ", a tato jako operator ,,kina domowego". W latach 70-tych cierpliwie polowało się też na takie serie, jak ,,Zorro", ,,Robin Hood" czy ,,Odyseja" z mitologii greckiej ewentualnie ,,Przygody Meliklesa Greka", Królewna Śniezka...Pan Maluśkiewicz i wieloryb...itd. Później przyszedł nadszedł szał na zdjęcia slayd. Jeszcze dziś, gdybym odpalił nie straciło by to na wartości.

Czad!!! Wszyscy mieli takie, ale u mnie w rodzinie był inny. Lepszy moim zdaniem, bo miał możliwość wyświetlania slajdów w ramkach. Chyba Profil S o ile dobrze pamiętam. Niezapomniane czasy...

Soczewki, soczewki były najważniejsze, po jakimś czasie każdy rozbierał swoje urządzenie a soczewki służyły do wypalania wzorów na ławkach przed blokami.

@piotrznarnii9462

2 жыл бұрын

Ja swoją używałem po prostu jako lupy do oglądania mrówek czy innych drobnych rzeczy.

@etrangersatgmailcom

2 жыл бұрын

@@piotrznarnii9462mrówki tez były zajęciem któregoś sezonu z tym ze my łapaliśmy muchy, a było ich od groma na dużych oknach na każdym półpiętrze, i podkładaliśmy je mrówkom. Najszybciej załatwiały sprawę duże czerwone ;)

Rzutnik JOTA. Po zakończeniu wyświetlania wykręcało się obiektyw i odsuwalo od rzutnika, wtedy na ekranie dało się uzyskać ogromny obraz włókna żarówki. Magia :)

Oj mieliśmy takie ustrojstwo w domu.. i co z tego, ze była kolorowa telewizja, przed spaniem projektor był najlepszy 😊

14:11 - farbowanego lisa, to najprędzej w Warszawie na Wiejskiej ;)

@rarefilmsandmore6863

2 жыл бұрын

Jakby ktoś chciał pchłę szachrajkę to też tam :-)

"Jak to ze lnem było". Coś w klimacie Starej Baśni. Dostałem od Mamy na imieniny.

Zdjęcia Trzech Koron jako przykład to się nie spodziewałem. Pozdrawiam z tamtych okolic 😉

@Shagrath786

2 жыл бұрын

I ja, mieszkam w Szczawnicy😛

Jestem posiadaczem radzieckiego projektora i ok. 20 rolek bajek z tego samego państwa! Pozdrawiam!

Piękne wspomnienia z dzieciństwa. Dziękuję Panie Adamie :-)

Do sklepu z pomocami naukowymi wchodzi Milicjant i mowi: - Czy jest episkopat ? - Chyba epidiaskop ? - poprawia go ekspedientka - No może... Nigdy nie bylem w szkole prymasem.

@mediazet7479

2 жыл бұрын

@_yoko_ niech sie szczepia to moze przyrost wzrosnie😂

Ogromnie dziękuję panie Adamie.

To była magia.

Ja tylko króciutko, jako adwokat żony pana Trąbalskiego! Niezrównany narrator w tym pięknym odcinku Towarów pominął jeden wers wiersza. W oryginale jest on ujęty w nawias. To wers, który zawiera imię Szanownej Pani Trąbalskiej i oczywiście domyka rym oraz prozodię: „…jakby sześć żon miał (imię jej Bania, ale zapomniał)”. Ponadto poznaliśmy tajemniczą, (bo nie występującą w oryginale Tuwima), postać pana Grzegorza Lufy. Ale to także była wielka moc tych dawnych, magicznych latarni z żaróweczką 6V od motocykla. Zmieniało się treść historyjek, przywoływało z wyobraźni nowych bohaterów, udawało szum fal albo dudnienie galopującej husarii. Pewnie z tego świata nieskrępowanej wyobraźni, który dziś trudniej odwiedzać młodzieży (ale i starszym panom, jak ja) zajrzał do bajki pan Grzegorz Lufa. Miło poznać! Ukłony!

2 жыл бұрын

Slajdowa wersja była odrobinę skrócona. A Grzegorz Lufa być może kiedyś jeszcze wystąpi :)

kochają dalej, rzutniki, projektory, urządzenia ze światłem odbitym dalej są pożądane(: Ania rządziła.

No, dzisiaj to nostalgia level master!

Mam ten projektor nadal. I kilka bajek. Oglądamy z przedszkolakami oczywiście😁

👍 👍 👍 👍 👍 👍 👍 🍀 Miałem takowy! Klimat był niesamowity! Uwielbiałem, jak mama mi wyświetlała i czytała te bajki, a później już sam sobie puszczałem. Super wspomnienia! I super film! Dzięki ogromne za super robotę! Jesteś niesamowity! I podziwiam, że potrafisz tak często robić tak fajne filmy! Nie jest to proste... oj nie...

@Bszewski

2 жыл бұрын

Mama nada z nami...?

..i Królowa śniegu".. Gerda i Kay. Ania a później PROFIL- w którym na zakończenie żarówkę szlag trafił. I ekran i rytualne zasłonięcie zasłon..nigdy nie zapomnę tego dzieciństwa.

@LoftBits

Жыл бұрын

O! Ja tez mialem Profil! Gorna kratka tak sie grzala, ze czajnik moznaby postawic ;-)

Zachwycałem się tymi seansami! Lepiej od tych waszych YouTub'ów i kin. Urodziłem się w ZSRR - projektor (фильмопроектор) był trochę inny. I bajeczki też. Ale nie tylko bajeczki były!

@LoftBits

Жыл бұрын

Mam na strychu taki radziecki projektor, ktory wygladal jak telewizorek - projekcja byla wewnetrzna, na wbudowany ekran.

Muzyka na wstępie wywołuje we mnie dreszcz emocji. Dobra robota Panie Adamie

O kurcze, teraz to żeś Pan przywołał wspomnienia . Pamiętam jak jeździliśmy do dziadków , to ciotka miała taki rzutnik , tylko nie pamiętam nazwy. W pudełeczku było kilkanaście bajek, a Rumcajsa pamiętam do dziś :)

Kupiłem jakiś czas temu na Alledrogo. Jakieś było moje rozczarowanie, gdy obraz był tak nieostry, że z trudem dawało się coś przeczytać... (napisy pod kadrami bajki). Z dzieciństwa pamiętam, że ten obraz był zupełnie czytelny, więc zakładam, że kupiłem jakiś felerny egzemplarz...

U mnie królował Janosik, reszty nie pamiętam, zamiast prześcieradła jakaś wieszana stara mapa a raczej jej druga strona. Koniec urządzenia poprzedziły moje zainteresowania piromańskie ale ekologiczne, z wykorzystaniem wypukłej soczewki i słońca, któregoś razu soczewka nie wróciła już do urządzenia :(

Świetny "program telewizyjny". Normalnie na równi z Sondą (wtajemniczeni wiedzą o co się rozchodzi). Oglądam, wspominam, a wszystko jak żywe. Dziękuję.

Ech, łza się w oku kręci. Miło powspominać. Dziękuję.

Rewelacja! :) Znów poczułem się jak pięciolatek :) Dziękuję :)

Też w dzieciństwie mieliśmy z rodzeństwem taka Anię pomarańczowa była, były super bajki i do dziś pamiętam jak siedzieliśmy i podziwialiśmy te kolorowe obrazki i opowiadanie rodziców i czytanie bajek , teraz w tych czasach to prostota działania ale to nie chodzi o to tylko o duszka co siedział za tym wszystkim jak cicho się robiło w domu jak tata przygotowywał Anię i czekaliśmy na bajki , telewizja to tylko dwa kanały były i jeszcze czarnobiałe a tu z Ani kolor i piękne obrazki było w tym coś pięknego , po obejrzeniu bajek z rodzeństwem układaliśmy bajki po swojemu żeby zakończenie było inne lub dorzucane były ciekawe sceny do tych bajek z Ani była to tylko rozmowa ale jak było fajnie pozdrawiam gorąco panie Adamie za przypomnienie tych pięknych czasów ❤️

Super. Dzięki za odcinek i bajkę

Boziuniu, jak ja żałuję, że w naszej rodzinie wszystko jak się wyrastało przekazywało się młodszym kuzynom albo dzieciom starszych kuzynów. Wiele skarbów, w tym projektor i pudełko bajek poszło w świat i tyle je widziałam... Pamiętam jeszcze jego zielny kolor, ale nie markę. I te baji: Sindbad, pszczółka Maja w wielu , chyba 6 częściach, Koziołek Matołek i oczywiście Słoń Trąbalski ! och, jak mi Adaś umiliłeś wieczór, nawet pamiętam tekst jak czytasz i zgaduję co będzie w końcówkach wersów!

Tak, pamiętam.. Był na wyposażeniu Jacek i obowiązkowo pancerni 😁

Moje bajki miały na końcu grafikę z trzema krasnalami. Mówiłem wtedy - Koniec bajki trzy krasnalki. Wryło mi się to mózg na zawsze i do swoich dzieci gdy kończyły bajkę na VHSie też często mówiłem - Koniec bajki, trzy krasnalki. Robiły wtedy głupią minę w stylu - staremu znowu odwala. Próbowałem wytłumaczyć skąd się to wzięło, ale raczej bezskutecznie.

@Radek.68

2 жыл бұрын

Faktycznie były trzy krasnale! Oczywiście różne bajki miały różne grafiki początkowe i różne końcowe, ale te trzy krasnale doskonale pamiętam. :)

Miałem diaskop Jacek. Bajki które sobie przypominam: "Historia żółtej ciżemki", "O wichrze-ptaku", "Przygody Robinsona Cruzoe", coś o locie na Marsa i parę innych, których nie pamiętam. Zapach tych klisz potrafię dokładnie sobie wyobrazić nawet dzisiaj, szczególnie intensywny gdy były nowe. Rzutnik rozmontowałem dla pozyskania soczewek gdy zacząłem interesować się optyką.

Miałem oba. Kupowałem bajki w komisie i wyswietlalem na korytarzu w bloku dzieciakom, nawet starsze babki oglądały bajkie. Super czasy były

Powrót do dzieciństwa. Najpierw ojciec mi wyświetlał , a później ja młodszemu bratu.

Pamiętam ten klimat... Ja miałem starszy projektor z takim garbem też oczywiście go rozkręciłem. Mieliśmy w mieszkaniu piec kaflowy i na tym piecu przy pomocy plastra z apteczki tata przyklejał prześcieradło. To był ekran około 30 cali. Moja pierwsza bajka to "Awantura o Basię". Zapach wydobywający się z projektora oczywiście był nieodłącznym elementem projekcji 🙂

U mnie był rzutnik "Bajka" teraz jak na niego patrzę to przypomina mi Lorda Vadera :-)

Bardzo dziękuję za ten materiał - z wielką przyjemnością obejrzałem. :-)

Paaanie drogi Adamie! Ileż byłem z technologią do przodu! Miałem ebonitową, garbatą Bajkę. Na podwórku sensacja. Dzieciaki przychodziły na seanse, wieszało się prześcieradło na szafie, gasiło światło i puszczało filmy. Cisza była jak makiem zasiał a ja czytałem napisy bo już umiałem czytać. I to było ze dwadzieścia lat przed Jackiem i Anią, którą miały moje córeczki. O!

Zawsze mocno się nagrzewał i pachniał plastikiem. Miał ciepłe zółtawe światło. Wyświetlał kolorowe obrazki na ścianie małego pokoiku i pobudzał dzicięcą wyobraźnię, zastępując telewizję. Niezastąpiona zabawka. Uwielbiałem go włączać wieczorami i oglądać różne bajki. Używało się ich również w szkołach na lekcjach oraz świetlicach.

Pamiętam jeszcze w 2003r gdy chodziłem do przedszkola Pani puszczała nam właśnie bajki z rzutnika.

Specyficzny zapach spalonego kurzu i przytopionej obudowy . Na sam widok Ani wraca w umyśle. Pamiętam że moja Ania dosyć długo studziła się zanim można było ja schować spowrotem do szafy

Jak zwykle dobra robota. Z przyjemnością i często wzruszeniem ogląda się Towary Modne. Faktycznie - dwa ostatnie typy urządzeń - obecnie też rozgościły się w szkołach. To epidiaskopy i episkopaty. Szczególnie to ostatnie urządzenie ;-)

Miałem Jacka. W wieku ok. 14 lat, gdy nie interesowały mnie już bajki, przerobiłem go na zasilacz do zasilania różnych prostych układów elektronicznych: transformator podłączyłem do włożonego w miejsce filmu, mostka Graetz'a zmontowanego na kawałku tekturki.

Projektor Ania służył mi jako agregat do mojej ciężarówki którą jeździłem w dzieciństwie. A czasem jako szambiarka. Wyobraźnia dzieci jest duża.

U rodziców leży jeszcze "Ania", na której robiliśmy sobie, zwłaszcza w zimowe wieczory, "filmowe" wieczory. Mówię robiliśmy, bo to była nielada frajda dla mojej młodszej siostry, nota bene Ani :) obecnie sprzęt leży w szafce z przepaloną żarówką i pewnie poczeka na moje wnuki :) pozdrawiam Ciebie Adamie serdecznie i dziękuję bardzo za ten materiał! Marek z radia EL-Stacja

Kilka lat temu przy wyciąganiu tych metalowych łączników również męczyłem się chyba z godzinę, nie spodziewałem się że są ząbkowane na końcu. Bliznę z tego wydarzenia mam do tej pory :D A bajeczki pogubiłem :(

Żarówka do tego rzutnika to z kierunkowskazu,światła stopu ze starego Trabanta no i z motocykli.Przerabiałem też taki podobny wstawiając halogena 12V 20W.Do podswietlania kuli dyskotekowej też sie nadaje.Mam też taką oryginaną żarówkę przystosowaną do takich rzutników.:-)

Przewinęła się tam bajka ,,Dzieci Pana astronoma". Moja ulubiona 😁. A słoń to klasyk!!! Bajki mam, Ania uległa moim rączkom. Pozdrawiam.

Dzięki za bajkę na dobranoc, jak za starych dobrych czasów

Wspaniałe i miłe , obejrzałem dziś poraz drugi i powiem że nie ostatni , pan Adam ma dar którego nie ma wielu innych wspaniałych w telewizji , i powiem że powinien występować w Telewizji jako następca pana Adama Słodowego.

Łapka leci w ciemno! 🤗

Doczekalem sie, dzieki!

Pan Adam, jak zawsze, potrafi zrobić ciekawy materiał o wszystkim i umiejętnie przenieść nas do szczęśliwych czasów dzieciństwa...

Kurcze miałem kiedyś takie cudo :) Pamiętam że mój palił mi kliszę.

Cały czas mam działający rzutnik Bajka. Moja mama jak była mała miała zabawę, ja z bratem a teraz moje córki. Z racji tego że dostęp do środka był łatwiejszy wiele razy poparzyłem sobie palce od żarówki. Moja ulubiona bajka to Zorro. Do teraz mam ją jeszcze i ok 40 innych bajek. Jak moje córki były małe to co chwila prosiły mnie o bajki na ścianę. Co ciekawe ich ulubioną bajką była taka bez tekstu poniżej i gdzie musiałem się sam wykazać. No cóż projektor plus ok 40 bajek czeka na kolejne pokolenie 😀

Miałem ten sprzęcior - Anię, ale już kleciłem literki więc sam sobie czytałem, Czasami wyświetlałem bajki na białej ściance z biurka z meblościanki, obraz miał z 4 cale przekątnej, ale był bardzo jasny. Z "bajek|" to pamiętam Zorro na 6 szpulkach i W| pustyni i w puszczy chyba na 2ch.

U nas w domu był Profil. Slajdy fajnie się obsługiwało za to przystawka do klisz na rolce była za trudna jak na moje ówczesne możliwości ;)

@LoftBits

Жыл бұрын

U mnie w domu ja bylem 'operatorem' - jedynym, ktory umial zalozyc bajke na te przystawke, aby sie szpulka nie 'slizgala'. :-)

Oprócz Ani z dzieciństwa pamiętam jeszcze większe urządzenie- było właściwie tylko na slajdy. Z boku była kaseta do której wkładało się slajdy. Urządzenie było wyposażone w pilot (coś jak wężyk spustowy) a kadry można było przesuwać w tył lub w przód - wsuwały się do szczeliny z boku urządzenia. Pamiętam że mieliśmy tak wywołanych sporo zdjęć. Bardzo mnie to urządzenie fascynowało i zawsze było "Mamo - obejrzyjmy zdjęcia na ścianie!"

Odnalazłem u moich rodziców na strychu taki diaskop jak ten czarny i kilka bajek dziś wieczorem moje dzici posmakowały tego co ja za dziecka. Moim dzieciakom też się podobało, tylko filmów mało zostało. Dziękuje Panie Adamie za przypomnienie tego sprzętu.

Świetna robota, jak zawsze ! Pozdrawiam :)