"ЖАСЫЛ ҚҰС". Ахмет Ясауи «Лә илләһа илл-Алла» тағаты бар, Құл аузынан жасыл құс шығады ұшып. Дүр жаһұттан тоқылған қанаты бар, Қарсы алады ғаршылар құрақ ұшып. Мың тіл берген ол құсқа әмірімен, Құлды тілер бар тілмен Тәңірінен. Дәргейіне жабысып зар-үнімен, «Жарылқа!» деп күндіз-түн қылады ышық. Ұқпас сырын надандар - зая-күмән, Ей, достарым, сол құстың аянынан. Мен айтайын, тыңдаңыз баянынан, Жәннатқа ертіп кірген соң табар тыныш. «Дар-аламан бергенше Қадір маған, Бір тынбаймын, - дейді құс, - небір заман». Шақта ғана зарын Жар қабылдаған, Сонда қонар жайғасып, алар тыныс. Ғибадатқа жүрегін жалғамаған, Хәлің мүшкіл, ғафыл боп қалған адам. Машайықтар сахарда «Аллалаған», Хақ дидарын көреді, бақ қонады. Міскін Ахмет Ясауи иланғалы, Тілге алғалы: «Лә илләһа илл-Алланы» - Хақ зікірі - жан, ділге құйған нәрі, Лә-Мәканда сол құсқа тап болады.

❤❤❤❤❤❤❤

Пайғамбар миғражда жасыл құсты көрген