ADHD, BORDERLINE I TERAPIA DIALEKTYCZNO-BEHAWIORALNA
Dr hab. n. med. Jarosław Jóźwiak opowie o związku między ADHD i zaburzeniem osobowości borderline, oraz o tym, w jaki sposób terapia DBT odpowiada na potrzeby osób z ADHD.
Zacznij wspierać nasz kanał, a otrzymasz następujące bonusy:
/ @psychiatraplus
Пікірлер: 53
Dzien dobry. Mam 45 lat od 1,5 roku wiem, że mam adhd. Wiem teraz dlaczego przez całe życie działo się jak się działo. Ale to co tu usłyszałem to drzwi do kolejnego wymiaru. Za każdym razem jak dostawałem antydepresanty to czułem się jeszcze gorzej. Teraz jak przyjmuje Metylofenidat to już nie wiem jaka ilość razy powstrzymałem się do kupienia bzdurki bo np nie było pisaków ulubionych. Nie robię już tak często afery w sklepie jak coś mi nie pasuje. I tylko Medikinet daje mi taką szansę na normalniejsze życie. Pracuje nad sobą , czytam jak reagować na różne sytuacje w życiu. Szczerze dziękuję za ten wykład. Bo znowu dowiedziałem się czegoś co mi pomoże żyć lepiej. Pozdrawiam serdecznie .
W koncu ładnie wytłumaczone
Dziękuje za bardzo ciekawy i świetnie merytorycznie przygotowany wykład. Bardzo wyczerpuje tematyke Dysregulacji emocji, która niestety dla mnie jest bardzo dużym problemem i wyzwaniem. Wraz z natłokiem myśli. To są obrazy, dzwięki, jak się skupie to jeszcze zapachy a nawet do tego jakiś utwór muzyczny w tle. Wykańcza mnie to i niszczy mój związek. Dziękuje za podsunięcie pomysłu na nurt terapii. Do tej pory uczestniczyłam w różnych nurtach i mam wrażenie, że na mnie nie działa. Mam zdiagnozowane Adhd. Podejrzewam też Spektrum Autyzmu. Przyjmowałam Metylofenidad, ale miałam po nim straszne lęki.
Dziekuję za wykład. Zdecydowanie poszerza perspektywę patrzenia na BPD i pacjentów z nieoczywistymi diagnozami, szczególnie zaburzeń osobowości, leczonymi wszystkim, co im raczej nie pomaga a nie tym czym mogliby i powinni być leczeni. Czy jest możliwe aby udostępnił Pan najważniejsze omawiane na wykladzie badania? Warto się z nimi bliżej zapoznać
@psychiatraplus
Ай бұрын
Oczywiście, wszystkie badania wpiszę do opisu filmu
Jak zwykle swietny wyklad. Mnie ciekawi jak ma sie wystawienie plodu na szkodliwe dzialanie alkoholu w ciazy a pozniejsze adhd. FAS/FASD i te wszystkie poalkoholowe zaburzenia a mozliwosc wystapienia ADHD. Jestem z ciazy gdzie byl alkohol i papierosy, nie mam fizycznych objawow fas na twarzy ale zmagalam sie ze specyficznymi trudnosciami w nauce i innymi typowymi dla FAS. Jak impulsywnosc, dyssregulacja emocji, oversharing,brak stalych zainteresowan,dysleksja, brak umiejetnosci planowania i zarzadzania czasem, nieuwaznosc, brak skupienia,kolizje drogowe w nastoletnosci: samookaleczanie i mysli S. W wieku 21 lat diagnoza borderline. Bywaja tez epizody depresyjne, 2 w zyciu ataki paniki. Mam traume porzucenia i separacji chyba bo bylam adoptowana jako niemowle. Mayka biologiczna ma za soba traumy ,samookaleczanie tez i proby samobojcze, jej corka tez sie ciela a syn probowal sie zabic ma mniej niz 18 lat. Tylko oni sie wychowali z zaburzona niestabilna zdemoralizowana matka a ja w rodzinie adopcyjnej. Czy niestabilna matka po ciezkich przezyciach jak przemoc,molestowanie moze urodzic wszystkie zaburzone dzieci niezaleznie od srodowiska wychowania.
Cieszę się, że niedługo będzie konferencja na której mowa będzie o osobach takich jak ja - może będziecie nam jeszcze lepiej pomagać. Pozdrawiam i dziękuję za wiedzę która już przynosi poczucie ulgi. 😊❤
Raz w życiu spędziłem satysfakcjonującego Sylwestra. Tamara Arciuch w moim wieku miała dziecko i pracowała po studiach a ja utknąłem na poziomie kilkulatka. Nie mogę nawet decydować o swoich włosach, tata robi mi afery i mówi że przynoszę mu wstyd. Moi koledzy właśnie drugi raz wybrali się na Next Fest, mnie by moi rodzice zabili za weekendowy wyjazd czy festiwal w ciągu roku. Chciałbym zdać maturę iść na studia, poznać tylu wspaniałych ludzi i przeżyć cudowne doświadczenia, normalne życie, samodzielność. Chcę się nauczyć sitodruku. Spojrzałem na twarze ludzi z Akademii Teatralnej, tym którym coś wyszło i łzy mi stanęły w oczach. Moi rodzice sami mi zaczęli gadać, że chcieliby mnie oddać do szpitala psychiatrycznego bo teraz regularnie mówię o swoich emocjach i czasem ciężko mi usiąść przy biurku. Dla mnie samego jest to o tyle śmieszne, że akurat tego mi nie nakażą a ja sam już podjąłem taką decyzję. Uczyłem się dziś trochę Biologii, poczytałem Kodeks Pracy i podręcznik do Administracji. Wszystko robię do około 20 minut bo nie mam siły a weź tu jeszcze zrób obiad. Zrezygnowałem z mieszkania bo nie mam pieniędzy na czynsz, nie mam pracy. Nie czuję się zbyt sprawczy w swoim życiu. Młodsi już byli w Cannes, a mnie nigdy nie było. Antoni Grudniowski jest od mnie 2 lata młodszy a jest w 357. Moja psychoterapeutka stwierdziła, że ja tylko myślę a nie działam bo inaczej poszedłbym już spokojnie do szpitala. Nigdy u nikogo nie nocowałem ani nie byłem na imprezie u kogoś. Niektórzy to sobie w życiu pojechali do Tokio a ja to nie mam nic. Tylko raz w życiu sam sobie kupiłem koszulę, mama i siostra bardzo często się śmiały, że nie znam swojego rozmiaru ubraniowego mimo, że wiedziały, że znam. Zawsze chciałem nosić się jak Depeche Mode i chodzić w glanach. Przez cały swój okres adolescencji chodziłem z ogromnym "nie mogę" na czole. Mama nieustannie kontroluje to co mam na sobie.
Bardzo merytoryczny i ciekawie opowiedziany wykład. Dziękuję 😊
Bardzo dziękuję za ten wykład. Daje do myślenia.
Dziękujemy.
Dziękuję
Ja osobiście rozważyłabym czy efekt wzmocnienia poprzez nagrodę nie jest powiązany ze współuzależnieniem. W przeszłości, kiedy miałam problem ze współuzależnieniem rzeczywiście było tak że nagroda wzmacniała zachowanie jednak tylko w przypadku gdzie miało miejsce współuzależnienie. Jedynie w takich okolicznościach wzmocnienie nagrodą było odczuwalne. Aktualnie żadna motywacja zewnętrzna - jedynie motywacja wewnętrzna jest w stanie utrzymać mnie w danym zachowaniu czy też je wzmocnić więc osobiście poszłabym w tą stronę by wzmacniać motywację wewnętrzną a to może być już dokonywane na różne sposoby. Bardzo ciekawe przemyślenia. Pozdrawiam ❤
Świetny wykład!🎉
Please turn on subtitles
Dziękuję za ciekawy wykład, jak zawsze bardzo cenny zastrzyk wiedzy :) Fajnie byłoby, jakby prezentacja była lepiej widoczna dla oglądających, np. jakiś dzielony ekran czy coś w tym stylu :) Może coś dałoby się ulepszyć na przyszłość w tej kwestii ;) Dziękuję!
@psychiatraplus
Ай бұрын
dziekuję, będziemy nad tym pracować. To był pierwszy Live, ale będą kolejne :) i to już w tę sobotę! :)
Jeszcze raz dziękuję za wykład. Po dłuższym namyśle zastanawia mnie kilka kwestii. Np. ciężko mi zgodzić się z zaproponowaną hipotezą „Osoby z zaburzeniem borderline to w rzeczywistości pacjenci z ADHD”. Zapewne jest spora grupa pacjentów z nieprawidłowo zdiagnozowanym BPD, ze względu na wcześniejszy brak wiedzy odnośnie ADHD u dorosłych, gdzie część objawów ADHD spełniała kryteria diagnostyczne BPD, więc stawiano im taką diagnozę. Jednak BPD obejmuje nie tylko labilność emocjonalną i impulsywność, a także często przewlekle uczucie pustki, niedostosowane zachowania, poczucie gniewu, przemijające wyobrażenia paranoidalne lub bardzo nasilone objawy dysocjacyjne, a to już nie jest tożsame z czystym ADHD. Zaburzenie osobowości rozwija się zwykle na gruncie traumy , cPTSD, pozabezpiecznego wzorca przywiązania i o ile dodatkowe zaburzenia neurorozwojowe zwiększają prawdopodobieństwo nieprawidłowego ukształtowania osobowości, to jednak widzę spore różnice między ADHD a BPD (podobnie w przypadku CHAD, gdzie zapewne także wielu osobom z ADHD zdiagnozowano w przeszłości nieprawidłowo CHAD, albo poza CHAD mają dodatkowo ADHD, ale jednak CHAD i ADHD różnią się między sobą i nie są tożsame). Druga kwestia dotyczy przytoczonego badania odnoście farmakoterapii stosowanej w leczeniu BPD. Czy w owym badaniu była podana zależność przyczynowo-skutkowa? Czy wykluczona była możliwość, że u pacjentów z bardziej nasilonymi objawami przepisywano leki przeciwpsychotyczne, benzodiazepiny, antydepresanty czy stabilizatory nastroju, a osobom z łagodniejszymi objawami stymulanty, w związku z czym większa liczba samobójstw czy częstsza ponowna hospitalizacja po takim leczeniu nie wynikała stricte z zastosowanego leczenia, a z tego, że leki nie będące stymulantami przepisywano pacjentom z cięższą manifestacją objawów (którymi w dodatku mogły być właśnie osoby z nieprawidłowym rozpoznaniem BPD, gdzie w rzeczywistości wdrożono leczenie stymulantami w dużej mierze adehadowcom)? Druga wątpliwość, to jeśli wśród pacjentów ze zdiagnozowanym BPD jest spora cześć osób z błędną diagnozą (niezdiagnozowane ADHD), to badanie takie wskazywałoby, że stosowanie stymulantów w ADHD daje lepsze rezultaty (mniej zgonów i rehospitalizacji) niż stosowanie farmakoterapii w BPD, ale już niekoniecznie, że leczenie stymulantami daje lepsze rezultaty niż stosowanie innej farmakoterapii w przypadku BPD. Nie znam tego badania, takie pytania zrodziły mi się po prostu po obejrzeniu materiału :)
@psychiatraplus
24 күн бұрын
Dziękuję za pytania. Żeby odpowiedzieć musiałbym napisać kolejny długi wykład. :)
@hannarozacka3546
24 күн бұрын
Oczywiście rozumiem, dziękuję :) To po prostu bardzo ciekawe badania i mnie zaintrygowały ;) Nie pozostaje nic innego, jak je sobie wyszukać, przyjrzeć im się z bliska i znaleźć odpowiedzi na nurtujące mnie pytania. Pozdrawiam :)
Dzień dobry, W świetle przedstawionych tu hipotez chciałbym zasugerować, jako możliwy przyszły kierunek badań, przyjrzenie się możliwości, że rzadka choroba, nazywana dawniej histerią, a obecnie uważana za chorobę neurologiczną o nazwie functional neurological disorder (FND) może być w niektórych wypadkach związana z ADHD. Duża część osób z taką diagnozą ma również zdiagnozowane borderline. Poza tym często są to osoby wysportowane, bardzo aktywne fizycznie, których aktywność fizyczna zostaje (jest to jeden z możliwych scenariuszy początku choroby) nagle przerwana przez jakiegoś rodzaju uraz, wypadek. Po tym wydarzeniu nie są w stanie powrócić do zdrowia mimo wyleczenia urazu. Pojawiają się wyładowania w ciele, a także nasilające się problemy z koncentracją przypominające ADD. Oprócz tego także wiele innych objawów, takich jak zawroty głowy, które nie korespondują raczej z ADHD. Zastanawiam się, czy może być tak, że w wypadku części chorych są to osoby, które mają niewidoczne, niezdiagnozowane ADHD, z którym sobie radzą dzięki intensywnemu uprawianiu sportu. Nagłe przerwanie tego przyczynia się do powstania problemów z koncentracją itp. oraz innych problemów, których sposób powstania może być bardziej złożony.
@Kuziela
Ай бұрын
Ja tak mam jak nie ćwiczę na instrumencie. A gram od 5 roku życia sportowo, że tak powiem. To może być dopamina - tak w sporcie jak w grze na instrumencie. ❤
@psychiatraplus
Ай бұрын
Zgadza się
Dziękuję za świetny wykład :) Mam zdiagnozowane ADHD. Największym wyzwaniem dla mnie jest właśnie regulacja emocji. Przyjmuje Medikinet CR, obecnie w dawce 50 mg. Zauważyłam, że po przyjęciu leku mam depresyjny nastrój. Czy to objaw uboczny stosowanego leku? Pozdrawiam serdecznie, Panie doktorze :)
@psychiatraplus
Ай бұрын
Pani Martyno, nie wolno udzielać porad lekarskich przez internet :( Bardzo dziękuję za miłe słowa..
Co wskazuje na to, ze zaburzenia hormonalne są powiązane z identyfikacją płciową? Czy są badania mówiące o tym, ze osoby z niezgodnoscią płciową mają inny obraz hornonalny?
@psychiatraplus
Ай бұрын
Tak jak wspomniałem, nie ma takich badań
@whateverfits714
Ай бұрын
@@psychiatraplus ale skoro nie ma badań, które tutaj musiałyby stanowić podstawę Pana teorii, to czy nie oznacza to, że budowanie jej od początku ma mało sensu? Nie tylko dziewczynki doświadczają niezgodności płciowej, co z chłopakami? I czy to by nie oznaczało, że każda osoba, która doświadcza traumy/stresu w młodości i wzrośnie jej kortyzol, będzie miała niezgodność płciową? Płeć na poziomie hormonalnym to tylko jakiś niewielki element tego, czym płeć jest sama w sobie, szczególnie jeśli odejdziemy od myślenia binarnego. Należy też rozróżnić dysforię od niezgodności płciowej - można mieć jedno bez drugiego. I jak poziom hormonów miałby się do aspektów społecznych (genderu)? To ciekawa teoria, ale obawiam się, że niezwykle uproszczona i nie biorąca pod uwagę wielu zmiennych. W tym teorii społecznej, która zakłada raczej, że wśród osób neuroróżnorodnych jest więcej osób niecispłciowych i nieheteroseksualnych, bo inaczej przyswajają one skrypty społeczne, nie są więc w tej kwestii społecznie usztywnione i mają większą możliwość eksploracji i własnego określania, w jakich rolach czują się dobrze. :)
💜📍🎯
Ciekawa hipoteza na temat leczenia ludzi z zaburzeniem osobowości z pogranicza (Borderline) przy pomocy farkamoterapii z grupy stymulantów przeznaczonych w leczeniu ADHD (metylofenidat, amfetamina), tym bardziej, że w ulotkach dołączonych do leków stymulujących - Medikinet, Symkinet w punkcie 2 pt. "Kiedy nie stosować leku...(tutaj dany lek z grupy stymulantów)" jest wyraźnie zaznaczone, aby nie podawać tego leku pacjentom, u których występuję osobowość Borderline. Nie jestem lekarzem, ani osobą biegłą w tym temacie, stąd jestem ciekawy jak się pan Doktor odniesie do tego?
@psychiatraplus
Ай бұрын
To nie jest hipoteza. Ja pokazuję metaanalizę wszystkich dotychczasowych doświadczeń. To po prostu fakt. Odpowiedzenie na Pana pytanie wymaga napisania kolejnego wykładu. :)
@magok7384
5 күн бұрын
Przystępnie jest ale za to uproszczenia sa wg mnie nadmierne.
Mówi pan, że konieczność robienia drzemek w ciągu dnia to "impairment"- następstwo życiu i że w tym pomoże terapia. W jaki niby sposób?
@psychiatraplus
24 күн бұрын
Oczywiście nic nie jest zerojedynkowe. Leki na to pomogą i terapia na to pomoże. W jaki sposób terapia? Np. przez zmianę zachowań w taki sposób, żeby nie mieć spadku dopaminy - uprawianie sportu, słuchanie ulubionej muzyki, zajęcie się czymś interesującym, itp. itd. Dla każdego będzie inne rozwiązanie
Zaproponowany mechanizm prowadzący do zaburzenia identyfikacji płci nie wydaje się uzasadniony wystarczająco i w sposób przekonywujący. Stawianie takich tez wymaga twardych dowodów, zwłaszcza że osoby, które nie identyfikują się z płcią przypisaną im przy urodzeniu, często już dużo wcześniej, niż w momencie pojawienia się u lekarza, odczuwają niezgodność płci. By uzasadnić takie twierdzenia trzeba byłoby mieć twarde dane pokazujące, że na poziomie tej grupy, nie pojedynczego przypadku, rzeczywiście występuje nadmierne wydzielanie kortyzolu i wpływa ono na ekspresję płciową. Na razie nie wiadomo czy to choćby korelacja, a na pewno nie można mówić o przyczynowości, bo identyfikacja płciowa to wieloczynnikowa kwestia.
@samyueru3380
Ай бұрын
+1
@ankra87
Ай бұрын
Nie no, po co. Wystarczy na początku rzucić hasło, że "to moje przemyślenia" oraz "informacje, które trudno znaleźć w innych źródłach" et voila, można twierdzić wszystko.
@AO-tl5yy
Ай бұрын
Zgadzam się, że temat wymaga pogłębienia i konkretnych badań, żeby wyciągać daleko idące wnioski, natomiast postawiona hipoteza jest przecież oparta na doświadczeniach pacjentów i wiedzy medycznej, które dają podstawy do domniemywania, że może występować tu jakaś korelacja. To narazie wykład, nie publikacja naukowa. Ja rozumiem to w ten sposób, że chodzi tu o pewnego rodzaju ZABURZENIA identyfikacji płci, które mogą wynikać z ADHD, a nie o dociekanie klinicznych podstaw występowania niezgodności płci w ogóle i wyciągania tezy że ADHD ma wpływ na transseksualizm. Na moim przykładzie mogę napisać (chociaż jest to absolutnie dowód anegdotyczny) że to kolejna już informacja dotycząca ADHD (jestem zdiagnozowana od niedawna) która zaskoczyła mnie swoją zgodnością z moim doświadczeniem, ponieważ całe dzieciństwo żałowałam, że nie jestem chłopcem, ubierałam się i zachowywałam jak chłopiec i do tej pory nie utożsamiam się zbyt silnie z cechami mojej płci, co zawsze mnie zastanawiało. Natomiast jestem pewna, że nie jestem osobą transseksualną, jedynie czuję się kobietą o bardziej "męskiej" mentalności, więc w moim przypadku mogłoby się to zgodzić. Jestem bardzo ciekawa, czy pojawią się jakieś kolejne poszukiwania w tym temacie.
@MartynaRowniak
Ай бұрын
@@AO-tl5yy jakiej wiedzy, konkretnie, bo nie zostało to przedstawione. Których pacjentów, konkretnie ilu ich jest. Wiedza to nie są domniemania, wtedy to jest wiara, albo przeczucie. Jeżeli coś ma podstawy, to należy je podać. Pani przykład anegdotyczny nijak nie potwierdza tezy stawianej w filmiku. Zaburzenie identyfikacji płci nie polega na tym, że ktoś jest „kobietą o męskiej mentalności”, cokolwiek to oznacza. Dyskurs naukowy ma określony rygor, zwłaszcza w przypadku lekarzy. Jeżeli chce Pani dyskutować to warto sprawdzić definicję omawianej jednostki, bo nie chodzi tu o to jak Pani coś rozumie, a o to jaki jest stan wiedzy zgodny z EBM. Odsyłam więc do ICD-11 przed dalszym kontynuowaniem dyskusji bez podania argumentów popierających tezę autora.
@mateuszlechowicz
Ай бұрын
Myślę, że zarzucasz, że za mało danych, a sama narzucasz przymus obecności kortyzolu, do tego, co nazywasz identyfikacją płciową, zdaje się nie dostrzegając, że ma różne wymiary.
Badania Baumeistra zostaly już dość dawno zakwestionowane