*Азизлар **#Шайхимиз** Абдували қори раҳимаҳуллоҳнинг дарслик маъразаларини ушбу ссилка орқали тинглаб фойдалар олишингиз мумкин....!* ↕️↕️↕️↕️↕️↕️↕️↕️↕️↕️↕️↕️↕️↕️ kzread.info/head/PLkl5XNKKiBVRRQJyB5F5SJoCdeB8zqV1Q

@user-we1rw3kl9r

5 ай бұрын

Килаётган амалларингиз Жаннатга хужжат булсин!

@user-ik7vt2ys8g

3 ай бұрын

Миййани йиворадиган ааааааа иииииларни кушманглар илтимос , марузани узи ёкимликку

Аллох рози булсин устоз Шайх Абдували кори устозимиздан Аллохумма Амийн Амийн Амийн

👍🏻👍🏻👍🏻

Sahobalarni va hidoyat imomlarini soʻkishdan qaytarilganlik haqida 1) Sahobalarni soʻkishdan qaytarilganlik: Rasululloh sollallohu alayhi va sallamning sahobalariga nisbatan qalblar va tillarning salomat boʻlishi ahlus-sunna val-jamoaning asoslaridandir. Alloh taolo ularni mana shu sifat bilan sifatlagan: «Ulardan keyin (dunyoga) kelgan zotlar ayturlar: Parvardigoro, Oʻzing bizlarni va bizlardan ilgari iymon bilan oʻtgan zotlarni magʻfirat qilgin va qalblarimizda iymon keltirgan zotlar uchun biron gʻilli-gʻash qilmagin. Parvardigoro, albatta Sen mehribon va rahmlidirsan» (Hashr: 10). Rasululloh sollallohu alayhi va sallam aytganlar: «Sahobalarimni soʻkmanglar! Jonim qoʻlida boʻlgan Zotga qasamki, sizlardan biringiz Uhud togʻicha tilla infoq-ehson qilsa ham ulardan birining bir mud yoki yarim mud qilgan infoqiga yetolmaydi».[8] Ahlus-sunna sahobalarni soʻkadigan, ularni yomon koʻradigan, fazilatlarini inkor qiladigan rofiza va xavorijlarning yoʻlidan pokdirlar. Ular sahobalarning fazilatlari haqida Kitobu Sunnatda kelgan soʻzlarni qabul qiladilar va ularni eng yaxshi asr kishilari deb e'tiqod qiladilar. Rasululloh sollallohu alayhi va sallam aytganlaridek: «Eng yaxshilaringiz mening asrim(da yashaganlaringiz)».[9] Nabiy sollallohu alayhi va sallam ummatning yetmish uch firqaga boʻlinib ketishi va hammasi doʻzaxda boʻlib, faqat bittasi najot topishini aytganlarida sahobalar bu qaysi firqa ekanini soʻradilar. «Ular bugun men va ashoblarim tutgan yoʻl ustida boʻlgan kishilar» deb javob berdilar.[10] Imom Muslimning eng katta ustozlaridan boʻlgan Abu Zur'a aytadi: «Agar biron kishining sahobalardan birortasini kamsitayotganini koʻrsang, bilginki, u zindiqdir. Zotan Qur'on haq, Rasul haq, u olib kelgan narsalar haq, bularning hammasini bizga sahobalar yetkazganlar. Kim ularni kamsitsa, Kitobu Sunnatni bekorga chiqarmoqchi boʻlibdi. U odam ayblanishga loyiqroq hamda zindiqlik va adashganlik bilan hukm qilinishga haqliroq boʻlibdi». Alloma Ibn Hamdon «Nihoyatul mubtadiiyn»da aytadi: «Kim sahobalardan birini soʻksa va bunday qilishni halol sanasa kofir boʻladi, halol sanamasa fosiq boʻladi. Kim ularni fosiq sanasa yo dinlari haqida ta'n yetkazsa yo ularni kofir sanasa, kofir boʻladi». 2) Bu ummat ulamolaridan hidoyat imomlari boʻlgan zotlarni soʻkishdan qaytarilganlik: Ulugʻlik, fazilat va martabada sahobalardan keyin ularga yaxshilik bilan ergashgan tobiin va tab'a tobiiynlardan boʻlgan hidoyat imomlari turadilar. Alloh taolo aytadi: «Muhojir va ansorlarning birinchi peshqadamlari va ularga chiroyli amallar bilan ergashgan zotlar - Alloh ulardan rozi boʻldi va ular ham Undan rozi boʻldilar» (Tavba: 100). Ularni kamsitish va soʻkish joiz emas, chunki ular hidoyat mayoqlaridir. Alloh taolo aytadi: Kim haq yoʻlni aniq bilganidan keyin paygʻambarga xilof ish qilsa va moʻminlarning yoʻllaridan boshqa yoʻlga ergashib ketsa, biz uni ketganicha qoʻyib beramiz. Soʻngra jahannamga doxil qilamiz. Naqadar yomon joydir u!» (Niso: 115). Tahoviya sharhlovchisi aytadi: «Demak, har bir musulmon Qur'on aytganidek, Alloh va Rasulini doʻst tutganidan soʻng moʻminlarni doʻst tutishi, xususan, paygʻambarlarning vorislari hamda zulmatlarda yoʻlchi yulduz maqomida boʻlgan zotlarni doʻst tutishi vojib boʻladi. Musulmonlar ularning hidoyat va bilim egalari ekanlariga ittifoq qilganlar. Zero, ular paygʻambarning ummatidagi xalifalaridir, u zotning unutilgan sunnatlarini tiriltiruvchilardir, Qur'on ular sababli hayotga koʻchdi, ular Qur'on bilan qoim boʻldilar, Qur'on ularning tillari bilan soʻzladi, ular Qur'on hukmlarini soʻzladilar. Barchalari Rasululloh sollallohu alayhi va sallamga ergashish vojib ekaniga qat'iy ittifoq qilganlar. Lekin ulardan birortalari bir soʻz aytgan boʻlsa-yu, uning ziddiga sahih hadis mavjud boʻlsa, u hadisni tark qilishida uzri boʻlmogʻi zarur boʻladi. Uzrlar jami uch turli boʻlishi mumkin: Birinchi: Nabiy sollallohu alayhi va sallam ushbu hadisni aytmaganlar deb e'tiqod qilishi; Ikkinchi: Bu soʻz bilan oʻsha masalani iroda qilmaganlar deb e'tiqod qilishi; Uchinchi: (Hadisning) hukmi mansux deb e'tiqod qilishi. Bizlardan ilgari oʻtganliklari va Rasululloh sollallohu alayhi va sallamga yuborilgan dinni bizlarga yetkazganliklari bilan ularga bizning zimmamizda fazlu minnatlar bordir. Alloh ulardan rozi boʻlsin va ularni ham rozi qilsin. «Parvardigoro, Oʻzing bizlarni va bizlardan ilgari iymon bilan oʻtgan zotlarni magʻfirat qilgin va qalblarimizda iymon keltirgan zotlar uchun biron gʻilli-gʻash qilmagin. Parvardigoro, albatta Sen mehribon va rahmlidirsan» (Hashr: 10). Ulamolarning ba'zilaridan ijtihodiy xato sodir boʻlgani sababli ularning qadrlarini pastlatish bid'atchilarning yoʻlidir va ummat dushmanlarining Islom dinini shubha ostiga qoʻyish, musulmonlar orasiga adovat solish, ummatning xalafini salafidan ajratib tashlash, hozirda boʻlayotgani kabi yoshlarni ulamolardan uzoqlatish maqsadida tuzgan rejalaridandir. Fuqaholarning va islomiy fiqhning qadrini pastlatishga urinayotgan, uni oʻrganishdan va unda boʻlgan haq va toʻgʻriliklardan foydalanishdan yuz oʻgirayotgan ayrim gʻoʻr talabalar koʻzlarini ochsinlar, fiqhlari bilan gʻururlansinlar, ulamolarini hurmat qilsinlar, adashtiruvchi va gʻarazli chaqiriqlarga aldanib qolmasinlar. Alloh Oʻzi muvaffaq qilsin.

Alloh davomli qilsin

@user-if2ge6no1h

10 ай бұрын

Abduvali qorini endi qiyomatda allohning arshini soyasida koramiz inshaalloh

@SadOq-po4kh

4 күн бұрын

​@@user-if2ge6no1hУША ОЛЛОХНИНГ АРШС СОЯСИДА туришлик учун УШАНГА яраша Амал килинса сунг булади ИНШО ОЛЛОХ осон нарса эмас масалан шу бахтли 7 хил тоифани бири ОЛЛОХ ЙУЛИДА Шахид булишлик

☝️

Аллох Рози булсин кориака дан

Allohu Akbar

Қори Ака 👍

الله أكبر الله أكبر الله أكبر الله أكبر الله أكبر الله أكبر الله أكبر الله أكبر الله أكبر الله أكبر الله أكبر الله أكبر الله أكبر الله

Murtadligi aniq boʻlgan kishiga ijro etiladigan hukmlar: 1) Murtad boʻlgan kishidan tavba qilishi talab qilinadi. Agar tavba qilsa va uch kun ichida Islomga qaytsa, bu undan qabul qilinadi va oʻz holiga qoʻyiladi. 2) Agar tavba qilishdan bosh tortsa, uni qatl qilish farz boʻladi. Rasululloh sollallohu alayhi va sallam: «Kim dinini oʻzgartirsa, uni oʻldiringlar», deganlar.[7] 3) Tavba qilishi talab qilingan muddat mobaynida mol-dunyosida tasarruf qilishdan man qilinadi. Agar Islomga qaytsa moli oʻziniki boʻladi. Yoʻqsa oʻldirilgan yo murtadlikda oʻlgan paytidan moli oʻlja sifatida baytulmolga olinadi. Murtad boʻlgan paytidan boshlab musulmonlar foydasiga ishlatiladi, ham deyilgan. 4) U bilan yaqin qarindoshlari oʻrtasida meroslashish man qilinadi, ularga merosxoʻr boʻlmaydi, ular ham undan meros olmaydilar. 5) Murtadlik bilan oʻlsa yo oʻldirilsa, yuvilmaydi, janoza oʻqilmaydi, musulmonlar qabristoniga qoʻyilmaydi, balki kofirlar qabristoniga koʻmiladi yoki musulmonlar qabristonidan boshqa biron joyga koʻmib tashlanadi. Ikkinchi bob: Tavhidga zid boʻlgan yoki uni nuqsonli qiladigan soʻzlar va fe'llar Bu bobda quyidagi boʻlimlar bor: Birinchi boʻlim: Kaftga, qartaga qarash yoki munajjimlik qilish bilan gʻaybni bilishni da'vo qilish. Ikkinchi boʻlim: Sehrgarlik, folbinlik, bashoratchilik. Uchinchi boʻlim: Qabrlar va ziyoratgohlarga qurbonlik, nazr va hadyalar keltirish va ularni ulugʻlash. Toʻrtinchi boʻlim: Haykal va monumentlarni ulugʻlash, ta'zim bajo keltirish. Beshinchi boʻlim: Dinni masxara qilish, uning hurmatlarini poymol qilish. Oltinchi boʻlim: Alloh nozil qilgandan boshqa narsa bilan hukm qilish. Yettinchi boʻlim: Qonun chiqarish, halol va harom qilish haqqini da'vo qilish. Sakkizinchi boʻlim: Dinsiz toifalarga, johiliy hizblarga a'zo boʻlish. Toʻqqizinchi boʻlim: Hayotga moddiyunchilik (materialistlik) nazari bilan qarash. Oʻninchi boʻlim: Tumorlar, ruqyalar. Oʻn birinchi boʻlim: Allohdan boshqa bilan qasam ichish, Alloh qolib maxluq bilan tavassul qilish va undan madad soʻrash. Kaftga, qartaga va shu kabi narsalarga qarash bilan gʻaybni bilishni da'vo qilish Gʻaybdan murod - odamlarga maxfiy boʻlgan kelajak va oʻtmish ishlari[8] va ular koʻra olmaydigan narsalar boʻlib, uning ilmini Alloh taolo faqat Oʻziga xoslagan. Alloh taolo dedi: «Ayting: «Osmonlar va yerdagi biron kimsa gʻaybni bilmas, magar Allohgina (bilur)»» (Naml: 65). Gʻaybni yolgʻiz Allohdan boshqa hech kim bilmaydi. Goho biron hikmat va manfaat yuzasidan paygʻambarlariga gʻayb ishlaridan Oʻzi istaganini bildiradi. Alloh taolo dedi: «(U zot) gʻaybni biluvchidir. Bas, Oʻz gʻaybidan biron kimsani ogoh qilmas. Faqat Oʻzi rozi boʻlgan paygʻambarnigina (Oʻzining gʻaybidan sir-asrorining ayrimlaridan ogoh etar)» (Jin: 26-27). Ya'ni, Oʻzining risolatiga tanlab olgan zotlargagina gʻaybdan Oʻzi istagan narsani bildiradi. Chunki, paygʻambar moʻ'jizalar bilan, shu jumladan Alloh unga bildirgan gʻayb xabarlari bilan oʻzining paygʻambarligini isbotlaydi. Bu esa farishtalardan va insonlardan boʻlgan rasul-elchilarni oʻz ichiga oladi, ba'zi gʻayb ishlarni bilish mana shu ikki toifaga xoslangan. Alloh istisno qilgan rasullardan boshqa kimda-kim, qaysidir yoʻllar bilan - kaftga yo oynaga qarash bilan boʻlsin, kohinlik yo sehr yo munajjimlik bilan yo boshqa biron yoʻl bilan boʻlsin - gʻayb ilmini bilaman deb da'vo qilsa, u yolgʻonchi va kofirdir. Ba'zi koʻzboʻyamachi loʻttiboz va dajjollardan sodir boʻlayotgan, yoʻqolgan narsalarning qaerdaligini aytib berish, ayrim kasalliklarning sabablaridan soʻzlab: «falonchi senga falon-falon amalni qilganligi tufayli sen shu kasalga chalingansan» deyishlari kabilar ayni shu qabildagi ishlardir. Bu ishlar aslida ularga jin va shaytonlar yordamida hosil boʻladi, biroq ular odamlarni aldab, oʻzlarini yuqorida aytilganidek ishlar orqali gʻaybni bilgandek koʻrsatishadi. Shayxulislom Ibn Taymiya aytadi: «Folbinlardan ba'zilarining ularga bogʻlangan jin va shaytonlari boʻlib, (farishtalardan) oʻgʻrincha eshitib olgan gʻayb xabarlarini ularga yetkazishar, soʻng ular bunga yolgʻonlarni qoʻshib-chatishardi... Ulardan ba'zisiga shayton u yurtda boʻlmaydigan taomlarni: meva va shirinliklarni keltiradi. Ularning ba'zisini jin Makka, Baytul Maqdis kabi joylarga uchirib olib boradi».[9] Goho ularning gʻaybdan gapirishlari munajjimlik - yerda boʻlajak voqea-hodisalarni falakdagi oʻzgarishlarga qarab aytib berish orqali boʻladi. Shamollarning esish davrini, yomgʻirlarning yogʻish vaqtlarini, narx-navolarning oʻzgarishini va shu kabi boshqa ishlarni yulduzlarning harakatlanishiga, yigʻilishiga va tarqalishiga qarab bilishlarini da'vo qiladilar. Falon yulduz koʻringanda uylansa, shunday-shunday yaxshiliklar hosil boʻladi, falon yulduz chiqqanda safar qilsa, bunday boʻladi, falon yulduz falon joyda turganida tugʻilgan farzand mana bunday baxtga yoki baxtsizlikka erishadi, degan gaplarni gapirishadi. Ayrim gazeta-jurnallarda «Munajjim bashorati» ruknida beriladigan uydirmalar ham ayni shu qabildagi gaplardandir. Ayrim johil va iymoni zaif kishilar koʻpincha munajjimlar huzuriga oʻzining kelajagi haqida, boshiga qanday kunlar kelishi, kimga uylanishi yo turmushga chiqishi va hokazolar haqida soʻrab borishadi. Vaholanki, kimda-kim gʻaybni bilishni da'vo qilsa yoki shunday da'vo egasini tasdiqlasa, u mushrik va kofir boʻladi. Chunki u Allohga Ungagina xos boʻlgan ilmda sheriklikni da'vo qilgan boʻladi. Yulduzlar yaratilib, boʻysundirib qoʻyilgan, ular biron ixtiyorga ega emas, birovning baxti yo baxtsizligiga, oʻlimi yo hayotiga ularning aloqasi yoʻq. Bularning hammasi gap oʻgʻrisi boʻlgan shaytonlarning ishlaridan.

АССАЛОМУ АЛАЙКУМ ВА РОХМАТУЛЛОХИ ВАБАРОКАТУХ. АЛЛОХ РОЗИ БОЛСИН БИЗЛАРГА ШУНДАЙ ФОЙДАЛИ ДАРСЛИКЛАРНИ ЕТКИЗИБ БЕРГАНЛАРДАН. БИЗ ХАМ ЭШИТКАНИМИЗГА АМАЛ КИЛГУЧИЛАРДАН БОЛАЙЛИК. 🤲🤲

Alloh gunohlarimizni magfirat qilsin

Bid'atlar Quyidagi boʻlimlarni oʻz ichiga oladi: Birinchi boʻlim: Bid'atning ta'rifi, turlari, hukmlari. Ikkinchi boʻlim: Musulmonlar hayotida bid'atning paydo boʻlishi va unga olib kelgan sabablar. Uchinchi boʻlim: Islom ummatining bid'atchilarga munosabati, ahlus-sunna val-jamoaning ularni rad qilishdagi manhaji. Toʻrtinchi boʻlim: Zamonaviy bid'atlardan namunalar: 1) Mavludxonlik marosimlari; 2) Joylar, qadamjolar va dunyodan oʻtib ketganlardan baraka tilash. 3) Ibodatlar va Allohga qurbat hosil qilinadigan ishlardagi bid'atlar. Bid'atning ta'rifi, turlari, hukmlari 1) Ta'rifi: Bid'at - ilgari boʻlmagan narsani ixtiro qilish ma'nosidagi «bad'» soʻzidan olingan. Alloh taolo dedi: «(U) Yeru osmonlarni paydo qilgan zotdir.» (Baqara: 117) ya'ni ilgari boʻlmagan holda ularni yangidan paydo qilgan. Alloh taolo dedi: «(Muhammad sollallohu alayhi va sallam), ayting: «Men paygʻambarlardan yangi - birinchi emasman (ya'ni, mendan avval ham Allohning paygʻambarlari oʻtgan-ku, nega sizlar mening paygʻambarligimga hayron boʻlib, inkor qilmoqdasizlar?!) (Ahqof: 9) «Falonchi bir bid'atni chiqardi» degani ilgari boʻlmagan bir yangi yoʻlni birinchi boʻlib boshlab berdi, deganidir. Bid'at chiqarish ikki xil boʻladi: 1) Dunyo ishlarida bid'at chiqarish, yangi ixtirolar yaratishga oʻxshash. Bu mubohdir. Chunki odatlardagi asl-asos mubohlikdir. 2) Dinda bid'at chiqarish. Bu haromdir. Chunki din ishidagi asl-asos tavqif (Allohu Rasulining amrlariga cheklanish)dir. Rasululloh sollallohu alayhi va sallam aytganlar: «Kim bizning bu ishimizda (ya'ni dinimizda) undan boʻlmagan narsani paydo qilsa, u rad (qilinadi)».[1] Bir rivoyatda: «Kim u toʻgʻrida bizning amrimiz boʻlmagan bir ishni qilsa, u rad etiladi» deganlar.[2] 2) Bid'atning turlari: Dindagi bid'at ikki turli: Birinchi tur: E'tiqod va soʻzdagi bid'at. Jahmiya, mu'tazila, rofiza (shia) va boshqa adashgan firqalarning soʻzlari va e'tiqodlari kabi. Ikkinchi tur: Ibodatlardagi bid'at. Allohga U mashru' qilmagan ibodatlar bilan ibodat qilish kabi. Buning oʻzi bir necha qismdir: Birinchi qism: Ibodatning aslida boʻladigan bid'at. Shariatda asli boʻlmagan yangi bir ibodat paydo qilish bilan boʻladi. Masalan, aslida shar'iy boʻlmagan biror namozni yangidan paydo qilish yoki mavlud va boshqa noshar'iy bayramlarni paydo qilish kabi. Ikkinchi qism: Mashru' boʻlgan ibodatga ziyoda orttirish bilan boʻladigan bid'at. Masalan, peshin yoki asr namoziga beshinchi rak'atni ziyoda qilish kabi. Uchinchi qism: Mashru' boʻlgan ibodatni ado etish kayfiyatida boʻladigan bid'at, bu mashru' boʻlgan ibodatni mashru' boʻlmagan kayfiyatda ado etish bilan boʻlishi mumkin. Masalan, mashru' zikrlarni joʻr boʻlib, ohang bilan aytish kabi yoki ibodatlarda oʻzini Rasululloh sollallohu alayhi va sallamning sunnatlaridan chiqarib yuboradigan darajada qattiq qiynash kabi. Toʻrtinchi qism: Mashru' ibodat uchun shariat belgilamagan bir vaqtni belgilash bilan boʻladigan bid'at. Masalan, Sha'bonning oʻrtasidagi bir kechani namozga, kunduzini roʻzaga xoslash kabi. Chunki, roʻza va tungi namoz aslida mashru', biroq ularni maxsus vaqtlarga belgilash dalilga muhtojdir. 3) Dinda bid'at chiqarishning hukmi: Dindagi har bir bid'at harom va zalolatdir. Rasululloh sollallohu alayhi va sallam aytganlar: «Yangi paydo qilingan ishlardan saqlaninglar! Chunki (dinda) yangi paydo qilingan har bir narsa bid'at va har bid'at zalolatdir»[3]. Bir rivoyatda: «Kim u toʻgʻrida bizning amrimiz boʻlmagan bir ishni qilsa, u rad etiladi» deganlar.[4] Mazkur ikki hadis shunga dalolat qiladiki, dinda paydo qilingan har bir yangilik bid'at, har bir bid'at rad etilajak zalolatdir. Buning ma'nosi shuki, ibodat va e'tiqodlardagi bid'atlar harom qilingan. Biroq, haromlik bid'atning naviga qarab farqli boʻladi. Ulardan ochiq kufr boʻlganlari ham bor, qabrlarni ularda yotganlarga qurbat hosil qilish maqsadida tavof qilish, ularga jonliq va nazrlar keltirish, qabrdagilarga duo qilish va ulardan madad soʻrash kabi yoki jahmiya va mu'tazilalarning gʻuluv ketganlari aytadigan soʻzlar kabi. Ulardan shirkka vosita boʻladiganlari bor, qabrlar ustiga bino qurish, ular oldida namoz oʻqish va duo qilish kabi. Ulardan e'tiqodiy fisq boʻlganlari bor, xavorij, qadariya va murji'alarning shar'iy dalillarga zid soʻz va e'tiqodlaridagi bid'atlari kabi. Ulardan ma'siyat boʻlganlari bor, tarki dunyochilik, roʻzasini oftob tigʻida turib oʻtkazish, jimo' shahvatini kesish maqsadida oʻzini bichish kabi. Eslatma: Kimki bid'atni bid'ati hasana va bid'ati sayyi'aga (yaxshi bid'at va yomon bid'atga) boʻlsa, u xato qilgan va Rasululloh sollallohu alayhi va sallamning: «Har bir bid'at zalolatdir» degan soʻzlariga qarshi chiqqan boʻladi. Rasululloh sollallohu alayhi va sallam barcha bid'atni zalolat deb hukm qilgan hollarida bu odam: yoʻq, barcha bid'at zalolat emas, balki hasana bid'at ham bor degan boʻladi. Hofiz Ibn Rajab «Arba'iyn» sharhida aytadi: «Rasululloh sollallohu alayhi va sallamning javomi'ul kalimdan sanaluvchi «har bir bid'at zalolatdir» degan soʻzlaridan hech bir narsa istisno etilmaydi. Bu din asoslaridan bir buyuk asl-asosdir. Nabiy sollallohu alayhi va sallamning «Kim bizning bu ishimizda undan boʻlmagan narsani paydo qilsa, u rad qilingandir» degan soʻzlari ham ayni shu ma'noni ifodalaydi. Demak, kimki bir yangilik paydo qilib, uni dinga nisbatlasa, dinda uning qaytadigan asli boʻlmasa u zalolatdir. E'tiqod masalalari boʻladimi, amallarmi, zohiriy ishlar boʻladimi, botiniymi, farqsiz, din undan pokdir.».[5] Bid'ati hasana deydiganlarning soʻzlariga hech qanday hujjat yoʻq, faqat Umar roziyallohu anhuning taroveh namozi haqida: «Bu naqadar yaxshi bid'at» degan soʻzini hujjat qiladilar. Va yana salaflarning Qur'onni bitta kitob qilib jamlanishini hamda hadislarni yozib, devon qilinganini inkor qilmaganlarini aytib, bu ham bid'at-ku, deydilar. Bunga javob shuki, bu ishlar shariatda asli bor boʻlib, yangi paydo qilingan emas. Umar roziyallohu anhu «naqadar yaxshi bid'at» degan soʻzlari bilan lugʻaviy bid'atni nazarda tutgan, shar'iy bid'atni emas. Shariatda qaytadigan asli bor boʻlgan har qanday narsaga bid'at deyilsa undan lugʻaviy bid'at tushuniladi, shar'iy bid'at tushunilmaydi. Chunki shar'iy bid'at deb shariatda qaytadigan asli boʻlmagan narsaga aytiladi. Qur'onni bitta kitobga jamlashning shariatda asli bor. Chunki Nabiy sollallohu alayhi va sallam Qur'onni yozib qoʻyishga buyurar edilar, lekin qoʻlyozmalar tarqoq edi. Sahobalar roziyallohu anhum uni saqlash maqsadida bitta mushafga jamladilar. Tarovehni Nabiy sollallohu alayhi va sallam bir necha kun sahobalari bilan oʻqigach, ularga farz qilinib qolishidan xavf qilib chiqmay qoʻyganlar. Sahobalar roziyallohu anhum uni Nabiy sollallohu alayhi va sallam hayotlik paytlarida yolgʻiz-yolgʻiz oʻqib yurganlar. U zotning vafotlaridan soʻng Umar ibn Xattob roziyallohu anhu xuddi Nabiy sollallohu alayhi va sallamning orqalarida oʻqiganlaridek hammani bitta imom ortiga jamladi. Bu dindagi bid'at emas. Hadislarni yozib qoʻyish ham shariatda asli boʻlgan ishdir. Nabiy sollallohu alayhi va sallam ba'zi sahobalarning iltimoslariga koʻra ayrim hadislarni yozishga buyurgan edilar. Nabiy sollallohu alayhi va sallam davrida umumiy tarzda hadis yozishdan ehtiyot boʻlishning sababi - hadis bilan Qur'onning aralashib ketishi xavfi edi. U zot sollallohu alayhi va sallam vafot etgach bu qoʻrquv barham topdi. Ya'ni, Qur'on Rasululloh sollallohu alayhi va sallam vafotlaridan ilgari mukammal va aniq-tiniq boʻlgan edi. Shundan soʻng musulmonlar hadisni zoe boʻlib ketishidan saqlash uchun yigʻib kitob holiga keltirdilar. Ularni Alloh taolo yaxshi mukofotlar bilan mukofotlasin. Ular Rabbilarining kitobi va nabiylari sollallohu alayhi va sallamning sunnatini zoe boʻlishdan saqlab qoldilar.

@NISSA-SINNA

3 жыл бұрын

Раҳмат шунчани эрикмай ёзибсиз

СубҳанаАллоҳ

ماشاء الله

سبحان الله

Allohdan jannatni soreyman jannatka kirgizsa qori akani qiyofasini va ovozini berishini soreyman juda yahshi koraman ustozni

АЛЛОХУ АКБАР

Admin Jazzakallohu xoyron

Shu o‘rinda saroy imomlarini ham kuzatib yuruvchilarga eslatma ekan

АЛЛОХУ АКБАР КАБИЙРО!

Аллоҳу Акбар

Аллох Рози булсин

Жазакаллоху хойрон

Алҳамдулиллаҳ

الحمدلله

ASSALAMU ALAYKUM VARAHMATULLOH BIRODARLAR BIZNING KANALGAHAM OLLOH UCHUN AZOBOLILAR FOYDALI ILIM OLASIZ INSHAALLOH

Ajoyib maruza!

СубханаАллох

Hayotga moddiylik nazari bilan qarash va bu nazariyaning zararlari Hayotga nisbatan ikki xil qarash - moddiy qarash va sogʻlom qarash mavjud boʻlib, har ikki qarashning oʻziga xos ta'sirlari bor. a) Hayotga moddiylik nazari bilan qarashning ma'nosi: Hayotga moddiy nazar bilan qarashda insonning fikr yuritishi faqat naqd nafs xohishlariga erishishgagina kifoyalangan va harakatlari shu doira ichigagina cheklangan boʻladi. Fikrlashi buning ortidan keluvchi oqibatlarga yetib bormaydi, bu oqibatlar uchun amal qilmaydi, u haqda qaygʻurmaydi. Bilmaydiki, Alloh taolo bu dunyo hayotini oxirat uchun ekinzor qilgan, dunyoni amal hovlisi, oxiratni esa jazo-mukofot hovlisi qilgan. Kim dunyosini solih amallar bilan gʻanimat bilsa har ikki hovlining foydasini qoʻlga kiritgan boʻladi, kim dunyosini zoe qilsa oxiratini ham zoe qilgan boʻladi: «U dunyoyu oxiratda ziyon koʻrur. Bu esa ochiq-aniq ziyondir» (Haj: 11). Alloh taolo bu dunyoni bekorga yaratmadi, balki uni ulkan hikmat uchun yaratdi. Alloh taolo aytadi: «U sizlarning qaysilaringiz chiroyliroq-yaxshiroq amal qiluvchi ekanligingizni imtihon qilish uchun oʻlim va hayotni yaratgan zotdir» (Mulk: 2). «Albatta, Biz (bandalarimizdan) qaysilari chiroyliroq amallarni qilishlarini sinamoq uchun Yer ustidagi bor narsani unga ziynat - bezak qilib qoʻydik» (Kahf: 7). Alloh subhanahu bu hayotda dunyo matolarini va koʻzga koʻrinib turuvchi ziynatlarni - mol-dunyo, farzandlar, obroʻ-e'tibor, hukmdorlik va bulardan boshqa hisobi faqat Oʻziga ma'lum boʻlgan darajada koʻp boshqa lazzatbaxsh narsalarni yaratib qoʻydi. Odamlar ichida ayrim - toʻgʻrirogʻi koʻpchilik - kishilar borki, qarashlari bu matolarning faqat tashqi tarafiga cheklangan, nafslarini shular bilan qondiradilar, ularning ichki tarafiga nazar solmaydilar, ularga erishish, jamgʻarish va ular bilan lazzat topish bilan band boʻlib, ular ortidan keluvchi oxirat hayoti uchun amal qilishdan gʻaflatdalar. Balki ular shu dunyo hayotidan boshqa hayot boʻlishini inkor qiladilar. Alloh taolo aytganidek: ««Hayot faqat dunyodagi hayotimizdir. Biz hech qayta tirilguvchi emasmiz», deb aytadilar» (An'om: 29). Alloh taolo hayotga bunday nazar bilan qaraydigan kishilarga va'id - azob xabarini beradi: «Albatta, Bizga roʻbaroʻ boʻlishni umid qilmaydigan, hayoti dunyoning oʻzigagina rozi boʻlib, faqat oʻsha bilan xotirlari jam boʻlgan kimsalar hamda Bizning oyatlarimizdan gʻofil qolgan kimsalar - ana oʻshalarning joylari, kasb qilib oʻtgan gunohlari sababli - doʻzaxdir» (Yunus: 7-8). Yana aytadi: «Kim (faqat) shu hayoti dunyoni va uning zebu ziynatlarini istaydigan boʻlsa, ularga qilgan amallarini(ng ajr-mukofotini) shu dunyoda komil qilib berurmiz va ular bu dunyoda ziyon koʻrmaydilar. Unday kimsalar uchun oxiratda doʻzax oʻtidan oʻzga hech qanday nasiba yoʻqdir. Ularning bu dunyoda qilgan barcha yaxshiliklari behuda ketur va qilib oʻtgan amallari befoydadir» (Hud: 15,16). Bu azob xabari mazkur qarash tarafdorlarining barchasini: munofiqlar va riyokorlar kabi oxirat amalini qilib turib, bu bilan dunyo hayotini istaydigan kishilar boʻladimi, johiliyat ahli va kapitalist, kommunist, ilmoniy dinsizlar kabi buzgʻunchi yoʻllarni tutgan, qayta tirilish va hisob-kitobga ishonmaydigan kofirlar boʻladimi, farqsiz, barcha-barchasini oʻz ichiga oladi. Zero, ular hayotning qadrini bilmadilar, ularning dunyoga boʻlgan qarashlari hayvonlarning qarashidan farq qilmaydi. Balki ular hayvonlardan ham adashganroq, chunki aqllarini ishlatmadilar, kuch-toqatlarini foniy va yoʻq boʻlib ketuvchi narsalarga sarfladilar, vaqtlarini zoe qildilar. Oʻzlarini kutib turgan, bir kun kelib ilojsiz albatta borishadigan oqibatlari uchun amal qilmadilar. Hayvonlarni esa biron bir oqibat kutib turgani yoʻq, ularning bu haqda fikr yuritadigan aqllari ham yoʻq. Alloh taolo aytadi: «Yoki siz ularning koʻplariga (haq soʻzni) tinglay oladilar yo anglay oladilar deb oʻylaysizmi?! (Undoq emas, zero) ular hech narsa emaslar, magar chorva hayvonlari kabidirlar. Yoʻq, ular yanada yoʻldan ozganroq kimsalardir!» (Furqon: 44). Alloh taolo bu qarash egalarini bilimsizlik bilan sifatladi: «Lekin koʻp odamlar bilmaslar. Ular oxiratdan gʻofil-bexabar boʻlgan hollarida faqat hayoti dunyoning zohirinigina bilurlar» (Rum: 6-7). Ular garchi sanoat va ixtirolar bobida yetuk bilim egalari boʻlgan taqdirda ham, ilm va bilim egasi deb nomlanishga noloyiq johillardir. Chunki ularning bilimlari dunyo hayotining faqat zohiriy tarafidan uyogʻiga oʻtolmadi. Bu - egalari olimlik deb atalgan bunday sharafli nomga ega boʻlishga sazovor boʻlmaydigan noqis ilmdir. Aslida, bunday yuksak unvon Allohni haqqirost tanigan va Undan qoʻrqqan zotlarga iste'mol qilinadi. Alloh taolo aytganidek: «Allohdan bandalari orasidagi olim-bilimdonlargina qoʻrqur» (Fotir: 28). Hayotga moddiy qarashga yorqin namunalardan biri - Alloh taolo Qorun qissasida zikr qilgan voqea va unga ato etgan behisob xazinalardir: «Soʻng, (Qorun) qavmi oldiga yasan-tusan qilib chiqqan edi, hayoti dunyoni istaydigan kimsalar: «Ex, qani edi bizlar uchun ham Qorunga ato etilgan molu-davlat boʻlsa edi. Darhaqiqat u ulugʻ nasiba egasidir», dedilar» Qasas: 79). Unga oʻxshashni orzu qildilar, unga havas bilan qaradilar va moddiy qarashlaridan kelib chiqib, uni ulugʻ nasiba egasi deb sifatladilar. Bu xuddi hozirgi davrda kofir davlatlarda boʻlgan iqtisod va sanoat taraqqiyotiga oʻxshaydiki, iymoni zaif boʻlgan musulmonlar ularning kofir ekanlariga va ularni kutib turgan yomon oqibatlarga qaramasdan, ularga havas bilan qaraydilar. Bu xato qarash ularni kofirlarni ulugʻlashga, koʻngillarida ularga nisbatan hurmat-ehtirom paydo boʻlishiga, yomon axloq-odoblarida ularga oʻxshashga urinishga olib keladi. Vaholanki ularga harakatchanlikda, kuch-qudratga erishishda va foydali ixtiro va sanoatlarda taqlid qilsalar toʻgʻriroq boʻlar edi. b) Hayotga boʻlgan ikkinchi - toʻgʻri qarash: Bu qarash egasi bu dunyoda boʻlgan mol-davlat, saltanat va moddiy quvvatlarning barchasini oxirat ishi uchun koʻmakchi vosita deb e'tibor qiladi. Aslida, dunyoning oʻzi hech qanday aybli narsa emas, maqtov yoki ayblov faqatgina bandaning unda qilgan amaliga qarab yoʻnaltiriladi. Dunyo - oxiratga oʻtish uchun bir yoʻlak va koʻprikdir, jannat ozuqasi dunyodan olinadi, jannat ahli erishadigan goʻzal hayot ularning dunyoda ekkan narsalaridan hosil boʻladi. Dunyo - jihod, namoz, roʻza, Alloh yoʻlida infoq-ehson qilish hovlisi, yaxshiliklar tomon musobaqalashish maydoni. Alloh taolo jannat ahliga aytadi: «Oʻtgan kunlarda (ya'ni hayoti dunyoda) qilib oʻtgan (ezgu) amallaringiz sababli (ushbu noz-ne'matlarni) pok bilib yeb-ichaveringlar» (Al-Haaqqa: 24).

АЛЛОХ РОЗИ БУЛСИН

Ahli baytning fazli va ular xususida jafo ham qilmay, gʻuluv ham ketmay e'tiqod qilish lozim boʻlgan narsalar haqida Ahli bayt - Nabiy sollallohu alayhi va sallamning sadaqa yeyishlari harom boʻlgan xonadon ahllari boʻlib, ular Aliy oilasi, Ja'far oilasi, Aqil oilasi, Abbos oilasi, Horis ibn Abdulmuttolib avlodi hamda Nabiy sollallohu alayhi va sallamning ayollari va qizlaridir. Alloh taolo aytganidek: «(Ey paygʻambar) xonadonining ahli, Alloh sizlardan gunohni ketkazishni va sizlarni butunlay poklashni istaydi xolos» (Ahzob: 33). Imom Ibn Kasir rahimahulloh aytadi: «Qur'onni tadabbur qilgan kishi Nabiy sollallohu alayhi va sallamning ayollari ham mazkur oyat ostiga kirishlari haqida shak-shubha qilmaydi, chunki aslida gapning oqimi ular haqida bormoqda. Shuning uchun keyingi oyatda: «(Ey paygʻambar ayollari,) Uylaringizda Allohning oyatlari va hikmat (ya'ni paygʻambar hadislari)dan iborat tilovat qilinadigan narsalarni zikr-tilovat qilinglar!» (Ahzob: 34) deyiladi. Ya'ni, Alloh taboraka va taolo sizlarning uylaringizda Oʻz Rasuliga nozil qilayotgan Kitob va Sunnatga amal qilinglar (Qatoda va boshqalar tafsiriga koʻra), butun insonlar orasidan faqat sizlarga xoslangan bu ne'matni zikr qilinglar, zotan vahiy boshqalarning emas, aynan sizlarning uyingizda tushmoqda. Oisha Siddiqa bint Siddiq roziyallohu anhumo ular ichida ushbu ne'matga eng loyiqroq va bu xususda ulushi eng koʻp va bu umumiy rahmatdan xoslanganroqdirlar. Chunki, ul zoti sharifaning yotar oʻrinlaridan boshqa biron ayolning joyida Rasululloh sollallohu alayhi va sallamga vahiy nozil boʻlgan emas. Bu haqda Nabiy sollallohu alayhi va sallamning oʻzlari xabar berganlar». Ahlus-sunna val-jamoa Rasululloh sollallohu alayhi va sallamning ahli baytlarini yaxshi koʻradilar, doʻst tutadilar va Rasululloh sollallohu alayhi va sallamning ular xususida Gʻadiri Xumda (joyning nomi) qilgan vasiyatlarini yodda tutadilar: «Ahli baytim xususida sizlarga Alloh(dan qoʻrqish)ni eslataman».[1] Ahlus-sunna ularni yaxshi koʻradilar va hurmat qiladilar. Chunki bu Rasululloh sollallohu alayhi va sallamni yaxshi koʻrish va hurmatlash jumlasidandir. Faqat sharti shuki, ular xuddi ajdodlari boʻlmish Abbos va uning avlodi, Aliy va uning avlodi kabi sunnatga ergashuvchi, dinda mustahkam turgan boʻlishlari kerak. Ammo sunnatga xilof qilgan va dinda barqaror boʻlmagan kishilarni garchi ahli baytdan boʻlsalar-da, doʻst tutish joiz emas. Ahlus-sunna val-jamoa ahli baytga nisbatan moʻ'tadil va insof bilan munosabatda boʻladilar, ular ichidan dinda mustahkam turuvchi kishilarni doʻst tutadilar, sunnatga muxolif boʻlgan va dindan chetlangan kimsalardan garchi ahli baytdan boʻlsalar-da, voz kechadilar. Zero, unday kimsalarning ahli baytdan va Rasululloh sollallohu alayhi va sallamning qarindoshlaridan boʻlishlari to dinda barqaror boʻlmagunlaricha ularga hech qanday foyda bermaydi. «Va yaqin qarindosh-urugʻlaringizni (Allohning azobidan) ogohlantiring!» (Shu'aro: 214) oyati nozil boʻlgach, Rasululloh sollallohu alayhi va sallam qarindosh-urugʻlarini chorlab, ularga shunday xitob qildilar: «Ey Quraysh jamoasi - yoki shunga oʻxshash soʻz aytdilar - oʻz joningizni qutqarib oling, men Allohning oldida sizlarga biron foyda berolmayman. Ey Abbos ibn Abdulmuttalib, men Allohning oldida sizga biron foyda bera olmayman. Ey Rasulullohning ammasi Sofiya, men Allohning oldida sizga biron foyda bera olmayman. Ey Fotima bint Muhammad, molimdan istaganingcha soʻra, biroq men Allohning oldida senga biron foyda bera olmayman».[2] Yana hadis sharif borki: «Qay bir kimsani amali (saodat darajasiga yetishda) susaytirgan boʻlsa, nasabi uni tezlata olmaydi».[3] Ahlus-sunna val-jamoa ahli baytning ba'zilari xususida gʻuluv ketib, ularni gunohdan mutlaq pok deb da'vo qiladigan rofiziy (shia)lardan ham, haq yoʻlda barqaror boʻlgan ahli baytlarga adovat qiladigan, ularga ta'na-malomat toshlari otadigan nosibiylardan ham, ahli baytni Allohga vosita qiladigan va ularni ilohiylashtiradigan bid'at va xurofot ahlidan ham oʻzlarini pok deb biladilar. Ahlus-sunna bu va boshqa xususlarda moʻ'tadil manhaj va toʻgʻri yoʻl ustidadir. Ular ahli bayt va ulardan boshqalar haqida haddan ham oshmaydilar, sustlik ham qilmaydilar, jafo ham qilmaydilar, gʻuluv ham ketmaydilar, gʻuluv ketuvchilardan oʻzlarini pok sanaydilar. Amirul moʻ'miniyn Ali ibn Abi Tolib roziyallohu anhu oʻzi haqida gʻuluv ketgan kimsalarni tiriklay oʻtga tashladi. Ibn Abbos roziyallohu anhumo ularni oʻldirishni qoʻllab-quvvatladi, biroq oʻtda yondirish oʻrniga qilich bilan qatl qilish tarafdori boʻldi. Ali roziyallohu anhu gʻuluvchilarning boshligʻi Abdulloh ibn Saba'ni oʻldirish maqsadida izlatganida u qochib yashirindi. Sahobalarning fazilatlari va ular xususida e'tiqod qilish vojib boʻlgan narsalar haqida Sahobadan maqsad nima? Ular xususida qanday e'tiqod qilish kerak boʻladi? Sahoba - sahobiy soʻzining koʻpligi boʻlib, u moʻmin holda Nabiy sollallohu alayhi va sallam bilan koʻrishib, moʻmin holida oʻlgan kishidir. Ularni Nabiy sollallohu alayhi va sallamga hamsuhbat boʻlganlik, birga jihod qilganlik, u zotdan shariatni qabul qilib, oʻzlaridan keyingilarga yetkazganlik xususiyatlari bilan ummatning eng afzali, avlodlarning eng yaxshisi deb e'tiqod qilish vojib boʻladi. Darhaqiqat, Alloh taolo ularni Oʻzining ulugʻ Kitobida maqtab, shunday deydi: «Muhojir va ansorlarning birinchi peshqadamlari va ularga chiroyli amallar bilan ergashgan zotlar - Alloh ulardan rozi boʻldi va ular ham Undan rozi boʻldilar. Yana (Alloh) ular uchun ostidan daryolar oqib turadigan, ular abadiy qoladigan jannatlarni tayyorlab qoʻydi. Mana shu buyuk baxtdir» (Tavba: 100). «Muhammad Allohning paygʻambaridir. U bilan birga boʻlgan (moʻmin)lar kofirlarga qahrli, oʻz oralarida (moʻminlar bilan) esa rahm-shafqatlidirlar. Ularni (mudom) Allohdan fazl-marhamat va rizolik tilab ruku', sujud qilayotgan hollarida koʻrursiz. Ularning yuzlarida sajda izidan belgi-alomatlari bordir. Mana shu (ya'ni kofirlarga qahrli boʻlish, moʻminlarga mehribonlik va koʻp namoz oʻqib, ruku'-sajda qilish) ularning Tavrotdagi misollaridir. (Ya'ni Tavrotda ham Alloh taolo moʻminlarni mana shunday sifatlar bilan sifatlagandir). Ularning Injildagi misollari esa xuddi bir shohlar chiqarib, quvvatga kirgach, yoʻgʻonlashib, oʻz novdasida tik turgan, dehqonlarni lol qoldiradigan oʻsimlikka oʻxshaydi. (Moʻminlarning avval-boshda zaif-ozchilik boʻlishib, keyin asta-sekin koʻpayib, kuchga toʻlib ketishlari Injilda yuqorida zikr qilinganidek oʻsimlikka oʻxshatilishi) ular sababli kofirlarni xafa qilish uchundir. Alloh (moʻminlardan) iymon keltirib, yaxshi amallar qilgan zotlarga magʻfirat va ulugʻ ajr-mukofot va'da qilgandir» (Fath: 29). «(U oʻljalar yana) oʻz diyorlaridan va mol-mulklaridan haydab chiqarilgan zotlar - kambagʻal muhojirlarnikidirki, ular Allohdan fazl-marhamat va rizolik istarlar hamda Alloh va Uning paygʻambariga yordam berurlar. Ana oʻshalar (iymonlarida) sodiq zotlardir. Ulardan (muhojirlardan) ilgari (Madina) diyoriga oʻrnashgan va iymon-e'tiqodni (mahkam ushlagan) zotlar (ansorlar) esa oʻzlari(ning yonlari)ga hijrat qilib kelgan kishilarni suyurlar va dillarida ularga (muhojirlarga) berilgan narsa-oʻljalar sababli biron hasad tuymaslar hamda garchi oʻzlarida ehtiyoj boʻlsa-da, oʻzlarini qoʻyib (oʻzgalarni) iysor-ixtiyor qilurlar. Kimki oʻz nafsining baxilligidan saqlana olsa, bas, ana oʻshalar najot topuvchi zotlardir» (Hashr: 8-9). Bu oyatlarda Alloh subhanahu muhojir va ansorlarni maqtadi va ularni yaxshiliklar sari shoshiluvchi peshqadamlar deb sifatladi hamda ulardan rozi ekanligini, ularga jannatlarni hozirlab qoʻyganligini xabar berdi. Ularni oʻzaro bir-birlariga mehribon, kofirlarga nisbatan qattiqqoʻl deb, ruku' sajdalari koʻp, qalblari pok va iymonu toat belgilari bilan tanilib turadilar, deb sifatladi. Ularni kofir dushmanlarni gʻamga solishda Nabiysiga sheriklikka tanlaganini aytdi. Shuningdek, muhojirlarni oʻz vatanlarini, mol-dunyolarini Alloh uchun, dinining nusrati uchun, Allohning fazli va roziligini umid qilib tark qildilar va shunda sodiq qoldilar deb sifatladi. Ansorlarni esa hijrat va nusrat hovlisi sohiblari va sodiq iymon ahli deb sifatladi, ularning muhojir birodarlariga boʻlgan muhabbatlarini, muhojirlarni oʻzlaridan afzal koʻrganlarini va ularga nisbatan hamdard boʻlganlarini, baxillikdan salomat boʻlganlarini vasf qildi va shu bilan najotga erishganlarining xabarini berdi. Bu aytib oʻtilganlar ularning umumiy fazilatlaridan ba'zisi boʻlib, muhojiru ansorlardan har birining ba'zilarini ba'zilaridan afzal qilib turadigan martabalari, xos fazilatlari bor va bu ularning Islomga, jihodga, hijratga oʻzganliklariga qarab oʻlchanadi. Alloh ulardan rozi boʻlsin. Sahobalarning afzali toʻrt xalifa - Abu Bakr, Umar, Usmon va Aliy roziyallohu anhumlardir. Soʻng jannat xushxabari berilgan 10 kishi - mazkur 4 xalifa va Talha ibn Ubaydulloh, Zubayr ibn Avom, Abdurrahmon ibn Avf, Abu Ubayda ibn Jarroh, Sa'd ibn Abi Vaqqos, Said ibn Zaydlardir roziyallohu anhum ajmaiyn. Muhojirlar ansorlardan, Badr va Bay'atur-rizvon ahllaridan afzaldirlar. Fathdan ilgari Islomga kirib, jang qilganlar Fathdan keyin Islomga kirganlardan afzaldir.

Субханаллох

Alhamdulillah

ОЛЛОХИМ АБДУВАЛИ КОРИАКАНГ УНИНГСАФИДГИЛАРНИ УЗИНГ РАХМАТИНГГА ОТ АМИИИН АМИИИН АМИИИН

@SadOq-po4kh

4 күн бұрын

АЛЛОХУММА АМИЙН

Алхамду лиллахи роббил аламин

Alloh rozi bulsin ustoz

Alloh rozi bôlsin Ustozdan

Ashror va kazzob maxmud xizbutlarni so‘zi olinmaydi yarimta bo‘lsa ham

@abdualimrayimjanov1466

3 жыл бұрын

Умар бродар кимни сузи олинади бродар чикмисими майдонга гапирмисими хакни

@umarfayziev3760

3 жыл бұрын

@@abdualimrayimjanov1466 Хозирда ташқарида туриб ёлғиз Аллоҳга ибодат қилайлик тоғутга қул бўлмайлик деб даъват қилаётган дарсликлар бераётган устозларимиз, Шайх Содиқ Самарқандий ва Шайх Абдуллоҳ Зуфар Ҳафизуҳуллоҳларни ўзбекзабон мусулмонлар барчалари танийди ва биладиларки ушбу устозларимизнинг йўллари ҳақ эканин, лекин уларни тасдиқласа ҳижрат қилишликка тўғри келади, ёки ваҳҳобий салафий деган номлар билан аталишлари мумкин, Кунимиздаги фиръавн меросхўрлари шайтон лаънатининг хузуридан хурмат изловчи тоғут президентлар ҳам баладилар тан оладилар ушбу устозларимиз ҳақни ҳақ ботилни ботил эканин очиқ ойдин етказиб турганларини. Азизлар ўтмишда Аллоҳ таоло кўп илоҳларга сиғинувчи, мушрикларга ҳужжат қилиб Пайғамбарларини юборган буни хар бир мусулмон хато кофирлар ҳам тасдиқлайдилар, Хозирда ҳақни сўзловчи ёлғиз Аллоҳнинг ўзига ибодат қилайлик деювчи устозларимиз ҳам пайғамбарлар меросхўрлари бўлади, Ўтмишда пайғамбарларни ҳақлигини билиб уларга эргашолмай фиръавнлардан қўрқиб жаҳаннамга йўл олган инсонлар каби бугунги кунда ҳам, Ўзбекзабон инсонлар юқоридаги икки Шайхларимиз Содиқ Самарқандий ва Абдуллоҳ Зуфар Ҳафизуҳуллоҳларни ичи ичиларидан ҳақлигини билсалар ҳам кимнидир мансаби, кимларнидир уй жойлари, яна кимларнидир касб ҳунарлари, ваҳоказа бахоналар билан улардан юз буришмоқдалар, ўтмишда ҳудди пайғамбарлардан юз буриб тарих аҳлатхонасига кетганларидек бугунги кун инсонлар ҳам жарлик тамон кетмоқдалар Валлоҳу аълам. Бугун ҳақ аниқ ботил ҳам аниқ сўзи олинмайдиган фосиқ мунофиқ сарой имомларини кўтар кўтар қилиб юрувчилар ҳам биладиларки бу хоин устозлари ҳақни беркитишларини тоғут президент нафсига кўра шариатни мослаб беришликларини лекин юқорида келтирганимиздек кимларнидир мансаб уй жойлари касб ҳунарлари оддий қилиб айтганда дунё муҳаббати ушбу хоин имомларга қулоқ солишликка ундайди. Хулоса ўзингизда охиратда кимлар сафида бўлишни истасангиз ўшалар билан бугунги кунда бир сафда туринг. Бисмиллаҳир роҳманир роҳийм «Аллоҳдан бандалари орасидаги олим-билимдонларгина қўрқур» (Фотир: 28). Аллоҳ таоло айтади: «(Одамларни) Аллоҳ(нинг дини)га даъват қилган ва ўзи ҳам яхши амал қилиб, «Шак-шубҳасиз мен мусулмонлардандирман», деган кишидан ҳам чиройлироқ сўзловчи ким бор?» (Фуссилат: 33). «Аллоҳдан бандалари орасидаги олим-билимдонларгина қўрқадилар»[4] (Фотир: 28). «Аллоҳ, фаришталар ва илм аҳллари - адолат билан ҳукм қилувчи ёлғиз Аллоҳдан ўзга ҳеч қандай ҳақ тангри йўқ, фақат Унинг Ўзи барҳақлигига гувоҳлик бердилар. Ҳеч қандай ҳақ маъбуд йўқ, фақат Унинг Ўзи ҳақдир. У қудратли, ҳикмат эгасидир»[5] (Оли Имрон: 18). «Айтинг: «Биладиган зотлар билан билмайдиган кимсалар баробар бўлурми?!» Дарҳақиқат фақат ақл эгаларигина панд-насиҳат олурлар» (Зумар: 9). «Аллоҳ сизлардан иймон келтирган ва илм ато этилган зотларни (баланд) даража-мартабаларга кўтаради. Аллоҳ қилаётган амалларингиздан хабардордир» (Мужодала: 11). Аллоҳ таоло айтади: «Аллоҳ нозил қилган Китобдан иборат бўлган нарсани беркитадиган ва уни озгина қийматга сотадиган кимсалар қоринларини фақат олов билан тўлдирадилар - уларга Қиёмат Кунида Аллоҳ сўзламайди - боқмайди ва уларни (гуноҳларидан) покламайди. Улар учун аламли азоб бордир. Ана ўшалар ҳидоят ўрнига залолатни, мағфират ўрнига азобни сотиб олган кимсалардир. Жаҳаннам ўтига мунча сабр-тоқатли эканлар-а?» (Бақара: 174, 175). «Биз нозил қилган ҳужжатлар ва ҳидоятдан иборат нарсаларни одамларга Китобда равшан қилиб берганимиздан кейин беркитган кимсаларни шубҳасиз Аллоҳ лаънатлагай ва лаънатловчи зотлар (фаришталар ва мўминлар) лаънатлагайлар. Магар қайсилари тавба қилиб, ўзларини ўнглаб, (одамларга ҳақиқатни) очиқ айтсалар, бас, уларнинг тавбаларини қабул қиламан. Фақат Менгина тавбаларни қабул қилувчи, Раҳимдирман» (Бақара: 159, 160). Дарс тинглашлик ҳам бир неъмат ушбу дарслик орқали янада кенгро маълумот олишингиз мумкин. ⬇️⬇️⬇️ kzread.info/dash/bejne/Y6t33MiFdNLUfLg.html

@salonsimsim1881

2 жыл бұрын

Оллох. Создан. Рози. Булсин.

@user-qb6qn6jh4c

Ай бұрын

Аллох рахм килсин сенга Умаржон.Ашрорку майли ......

Alloh rozi bolsin.

Musulmonlar hayotida bid'atlarning paydo boʻlishi va unga olib kelgan sabablar: 1) Musulmonlar hayotida bid'atlarninng paydo boʻlishi. Buning ostida ikkita masala bor: Birinchi masala: Bid'atlarning paydo boʻlish davri. Shayxulislom Ibn Taymiya rahimahulloh aytadi[6]: «Bilingki, ilmlar va ibodatlarga taalluqli boʻlgan aksari bid'atlar ummat ichida xulafoi roshidiynlarning oxirgi davrlarida sodir boʻldi. Nabiy sollallohu alayhi va sallam xabar berganlaridek: «Mendan keyin yashaganlaringiz tez orada koʻp ixtiloflarni koʻradi. Shunda sizlar mening sunnatimni hamda xulafoi roshidiyn va mahdiyyin (hidoyat va toʻgʻri yoʻl ustidagi xalifalar) sunnatini mahkam ushlanglar»[7]. Birinchi boʻlib qadar bid'ati, irjo' bid'ati, tashayyu' va xavorijlar bid'ati paydo boʻldi. Usmon roziyallohu anhu vafotidan keyin firqalar paydo boʻlgach haruriya bid'ati paydo boʻldi. Sahobalar davri oxirlarida, ya'ni Ibn Umar, Ibn Abbos va Jobir kabi sahobalar davrining oxirlarida qadariya paydo boʻldi. Murjialar ham shunga yaqinroq davrda paydo boʻldi. Jahmiya esa Umar ibn Abdulazizning oʻlimidan soʻng tobiiynlar davrining oxirlarida paydo boʻldi. U kishi bu firqadan ogohlantirganligi rivoyat qilingan. Jahm Hishom ibn Abdulmalikning xalifalik davrida Xurosonda chiqqan edi. Bu bid'atlar ikkinchi asrda paydo boʻldi, u davrda sahobalar bor edi, ular bid'at ahliga qarshi nahiy munkar qildilar. Asri mufazzaladan soʻng i'tizol bid'ati paydo boʻldi, musulmonlar orasida fitnalar yuz berdi, fikrlarning xilma-xilligi, bid'at va xohish-havoga moyillik kuchaydi, soʻfiylik bid'ati, qabrlarga sagʻana qurish bid'ati vujudga keldi. Shunday qilib vaqt oʻtgan sari bid'atlar koʻpayib, xilma-xil tus oldi. Ikkinchi masala: Bid'atlarning paydo boʻlish oʻrni. Bid'atlarning paydo boʻlishi jihatidan islomiy diyorlar farqli boʻlgan. Shayxulislom Ibn Taymiya aytadi: «Rasululloh sollallohu alayhi va sallamning ashoblari yashagan va ulardan ilm va iymon tarqalgan katta shaharlar beshta: ikki haram (Makka va Madina), ikki iroq (Kufa va Basra) va Shom. Qur'on, hadis, fiqh, ibodat va ular ortidan keluvchi islomiy ishlar barchasi shu diyorlardan chiqqan. Asosiy bid'atlar ham Madinai Nabaviyadan tashqari shu toʻrt shahardan chiqdi. Kufadan tashayyu' (shialik) va irjo' (murjialik) chiqdi, keyin boshqa joylarga tarqaldi. Basradan qadar (qadariylik), i'tizol (mu'tazilalik), buzuq nosiklik-tarkidunyolik chiqdi, keyin boshqalarga tarqaldi. Shomda nosibiylik va qadariylik tarqaldi. Bid'atlarning eng yomoni boʻlmish tajahhum (jahmiyalik) Xuroson tomonda paydo boʻldi. Bid'atlarning paydo boʻlishi nabaviy diyordan (Madinadan) uzoqlik miqdoriga qarab boʻldi. Usmon roziyallohu anhu oʻldirilgandan soʻng boʻlininsh paydo boʻlgach, haruriya bid'ati paydo boʻldi. Ammo Madinai Nabaviya garchi unda bid'atni dillarida saqlovchi kimsalar boʻlgan esa-da, bunday bid'atlar tarqalishidan salomat edi. Unda qadariya va boshqa bid'at ahllari boʻlgan, biroq ular xorlangan, mazammatlangan, Kufadagi, Basradagi, Shomdagi bid'atchilarning aksi oʻlaroq magʻlub va xor boʻlganlar, mazkur shaharlardagi bid'atchilar esa koʻzga koʻrinib ancha keng tarqalgandilar. Nabiy sollallohu alayhi va sallamdan sahih hadisda sobit boʻlganki, Dajjol Madinaga kira olmaydi. Darhaqiqat, toʻrtinchi asrgacha, ya'ni imom Molikning ashoblari davrigacha unda iymon va ilm ustun boʻldi».[8] Mufazzal uch asr ichida Madinai Nabaviyada boshqa shaharlarda boʻlgandek bid'at zohir boʻlmadi va unda dinning asllarida bid'at chiqmadi. 2) Bid'atlarning chiqishiga olib kelgan sabablar: Shubhasiz, Qur'on va Sunnatni mahkam ushlashda bid'atu zalolatlarga tushishdan omonlik bor. Alloh taolo aytadi: «Albatta, mana shu Mening Toʻgʻri Yoʻlimdir. Bas, shu yoʻlga ergashinglar! (Boshqa) yoʻllarga ergashmangizki, ular sizlarni Uning yoʻlidan uzib qoʻyar» (An'om: 153). Ibn Mas'ud roziyallohu anhu rivoyat qiladi: Nabiy sollallohu alayhi va sallam bir chiziq chizdilar-da, soʻng: «Bu Allohning toʻgʻri yoʻli», dedilar. Uning oʻng va chap tarafiga bir necha chiziqlar tortib: «Bular shunday yoʻllarki, har birining ustida bittadan shayton unga chorlab turadi», dedilar. Soʻng quyidagi oyatni oʻqidilar: «Albatta, mana shu Mening Toʻgʻri Yoʻlimdir. Bas, shu yoʻlga ergashinglar! (Boshqa) yoʻllarga ergashmangizki, ular sizlarni Uning yoʻlidan uzib qoʻyar».[9] Kim Kitob va Sunnatdan yuz oʻgirsa, uni adashtiruvchi yoʻllar, paydo qilingan bid'atlar oʻz domiga tortib ketadi. Bid'atlar kelib chiqishiga olib kelgan sabablar quyidagi ishlarda umumlashadi: Din hukmlarini bilmaslik, xohish-havoga ergashish, fikr va shaxslarga taassub qilish, kofirlarga oʻxshashga urinish, ularga taqlid qilish. Mazkur sabablarni birma-bir batafsil koʻrib chiqamiz: a) Din hukmlarini bilmaslik: Davrlar oʻtib, odamlar risolat osorlaridan uzoqlashgan sari ilm ozayib, jaholat tarqala bordi. Nabiy sollallohu alayhi va sallam aytganlaridek: «Mendan keyin yashaganlaringiz tez orada koʻp ixtiloflarni koʻradi»[10]. «Albatta Alloh ilmni bandalari (qalbi)dan sugʻurib olish bilan olib qoʻymaydi, balki ilmni olimlarni olish bilan olib qoʻyadi. Hatto biron bir olimni qoldirmagach, odamlar johil kimsalarni oʻzlariga bosh qilib olishadi, ulardan (fatvo) soʻralganda ilmsizlik bilan fatvo berib, (oʻzlari ham) adashib, (boshqalarni ham) adashtirishadi».[11] Bid'atlarga faqat ilm va ulamolar qarshi tura oladi. Agar ilm va ulamolar yoʻqolsa, bid'atlar yoyilishiga, bid'atchilar faollashuviga qulay fursat vujudga keladi. b) Xohish-havoga ergashish: Kim Kitobu Sunnatdan yuz oʻgirsa, havosiga ergashib ketadi. Alloh taolo aytadi: «Endi agar ular sizga javob bera olmasalar, bas, bilingki ular faqat havoyi nafslarigagina ergashurlar. Alloh tomonidan hidoyatlanmagan holda oʻz havoi nafsiga ergashgan kimsadan ham yoʻldan ozganroq kim bor?!» (Qasas: 50). «(Ey Muhammad sollallohu alayhi va sallam), havoyi nafsini oʻziga «iloh» qilib olgan va Alloh uni bilgan holida yoʻldan ozdirib, quloq va qalbini muhrlab, koʻz oldiga parda tortib qoʻygan kimsani koʻrganmisiz? Bas, uni Alloh (yoʻldan ozdirgani)dan soʻng kim hidoyat qila olur?!» (Josiya: 23). Bid'atlar xohish-havolarga ergashish samarasidan boshqa narsa emas. v) Fikrlarga va shaxslarga taassub qilish: Fikr va shaxslarga taassub qilish ham kishini dalilga ergashish va haqni tanishdan toʻsadi. Alloh taolo aytadi: «Qachon (mushriklarga): «Alloh nozil qilgan hukmlarga boʻysuninggiz», deyilsa, ular: «Yoʻq, biz otalarimizni qanday yoʻlda topgan boʻlsak, oʻshanga ergashamiz», deyishadi» (Baqara: 170). Hozirgi davrdagi ba'zi soʻfiy mazhablar va quburiylarga ergashgan kishilar ichidagi mutaassiblarning holi ayni shuki, agar ularni Kitobu Sunnatga chaqirilsa, bu ikkisiga xilof keluvchi barcha narsalarni tark qilishga chorlansa, oʻz mazhablari, mashoyixlari, ota-bobolarini hujjat qilishadi. g) Kofirlarga oʻxshashga urinish: Kofirlarga oʻxshashga urinish ham kishini bid'atlar komiga tortadigan sabablardan. Abu Voqid al-Laysiy shunday hikoya qiladi: «Biz Rasululloh sollallohu alayhi va sallam bilan birga Hunaynga qarab otlandik, kufrdan qutulganimizga hali koʻp boʻlmagan edi. Mushriklar uning oldiga borib sigʻinishadigan va (irim qilib) qurollarini unga osib qoʻyishadigan daraxt boʻlardi, uni «zotu anvot» deb atalardi. Yoʻlda oʻshanday daraxtlardan biri boʻlgan sidr daraxti yonidan oʻtib qoldik. Shunda biz: «Yo Rasululloh, mushriklarniki boʻlgani kabi bizga ham «zotu anvot» qilib bersangiz» dedik. Rasululloh sollallohu alayhi va sallam: «Subhanalloh! Jonim Qoʻlida boʻlgan Zotga qasamki, xuddi Banu Isroil Musoga aytgandek soʻzlarni aytmoqdasizlar. Ular: «Ey Muso, bizlarga ham ularning ilohlari kabi xudo qilib (yasab) ber», dedilar. U aytdi: «Albatta, sizlar bilmaydigan qavmdirsizlar» (A'rof: 138). Ilgari oʻtgan ummatlarning yoʻllarini tutmoqdasizlar!» dedilar.[12] Hadisdan ma'lum boʻladiki, Banu Isroilni oʻz paygʻambarlaridan shunday qabih talabni qilishga - ularga xuddi mushriklarning olihalari kabi oliha yasab berishni soʻrashga olib borgan narsa - ularning kofirlarga oʻxshashga urinishlaridan boshqa narsa emasdi. Ayni shu narsa Muhammad sollallohu alayhi va sallamning ashoblaridan ba'zilarini u zotdan oʻzlariga tabarruklanadigan bir daraxt qilib berishlarini soʻrashga olib bordi. Bu esa bugungi voqe'likning ayni oʻzidir. Zero, hozirda musulmonlardan koʻplari bid'at va shirk amallarida, chunonchi tugʻilgan kunlarni nishonlash, maxsus ishlar uchun kunlar va haftaliklar uyushtirish, diniy va xotirlash munosabatlari bilan yigʻilish, haykal va xotira toshlari oʻrnatish, motam marosimlari oʻtkazish, janozalardagi bid'atlar, qabrlar ustiga sagʻanalar qurish va shu kabilarda kofirlarga taqlid qilishga oʻtib ketdilar.

Alloh davomiy qilsin Allohumma Amiyn

Ассаламу алайкум ва рохматуллохи ва барокотуху

Аллох рози булсин

Abduvali Qorini mavizalarini eshitib hozzirgi Domlalarni ewitgim kelmaydi. Yashirmay, gapni aylantirmay hammasini tôg'ri gapirgan. Ustozim Deb bilaman Abduvali Qori Rohimaxullohni!

👍

Асаламу. Алайкум

СбханАллох. ИншаАллох устозни овозлари кийоматгача бардавом. Роббимиз фирдавсларда мехмон килсин. Амин.

@SadOq-po4kh

4 күн бұрын

АЛЛОХУММА АМИЙН

Mashallah

Ma sha Alloh TabarakalLloh Allohumma Barik

حسبي الله ونعم الوكيل

olloh rozi bolsin shariat boicha haet kechirish lozim

Johiliyat, fisq, zalolat, murtadlik: ularning qismlari va hukmlari 1) Johiliyat Johiliyat - arablarning Islomdan oldingi davrda boʻlib kelgan: Allohni, paygʻambarlarini, din shariatlarini bilmaslik, nasablar bilan faxrlanish, kibrlanish, zoʻravonlik kabi holatlaridir.[1] Ilmsizlik yoki ilmga ergashmaslik ma'nosidagi «jahl» soʻzidan olingan. Shayxulislom Ibn Taymiya aytadi: «Haqni tanimagan odam jaholati sodda boʻlgan johildir. Agar haqning ziddini e'tiqod qilsa, u jaholati murakkab boʻlgan johildir. Odamlar Rasululloh sollallohu alayhi va sallam paygʻambar qilinishlaridan oldin ana shu ma'nodagi johiliyatda edilar. Oʻrtalarida yurgan gap-soʻz va hatti-harakatlarni ularga johil chiqarib bergan va unga faqat johilgina amal qiladi. Shuningdek, paygʻambarlar olib kelgan narsalarga zid boʻlgan yahudiya va nasroniya kabi barcha yoʻllar ham johiliyat boʻlib, bu ommaviy ravishdagi johiliyat edi. Rasululloh sollallohu alayhi va sallam yuborilganlaridan keyin johiliyat kofirlar diyorlaridagi kabi, bir joyda bor boʻlsa, boshqasida boʻlmasligi mumkin. Yoki bir shaxsda johiliyat boʻlib, boshqasida boʻlmasligi mumkin. Masalan, bir odam Islomni qabul qilishidan oldin garchi oʻzi islom diyorida yashasa-da, johiliyatda boʻlgan hisoblanadi. Ammo Rasululloh sollallohu alayhi va sallam paygʻambar qilib yuborilganlaridan keyin mutlaq zamonga nisbat beriladigan johiliyat davri yoʻqoldi. U zotning ummatlaridan bir toifa to qiyomat qoyim boʻlgunicha haq ustida gʻolibona davom etadi. Ammo ba'zi musulmon diyorlarida koʻpgina musulmon shaxslarda cheklangan johiliyat boʻlishi mumkin. Rasululloh sollallohu alayhi va sallam aytganlaridek: «Ummatim ichida toʻrtta ish borki, ular johiliyat ishlaridandir».[2] Abu Zarga aytganlaridek: «Sen johiliyat (fe'l-atvori) bor kishi ekansan!»[3] va shu ma'nodagi boshqa soʻzlari ham bor».[4] Ilmsizlik ma'nosidagi jahlga nisbat berilgan johiliyat ikki qismga boʻlinadi: 1) Rasululloh sollallohu alayhi va sallamning paygʻambar qilib yuborilishlaridan oldingi umumiy johiliyat. U Paygʻambar sollallohu alayhi va sallamning bi'satlari (yuborilishlari) bilan nihoyasiga yetdi. 2) Ayrim davlatlarga, ayrim shaharlarga, ayrim shaxslarga xos boʻlgan johiliyat, u hozirda ham mavjud. Bu bilan johiliyatni hozirgi zamonga ommaviy ravishda nisbatlab: «Ushbu asr johiliyati» deydigan kishilarning soʻzlari xato ekani ma'lum boʻladi. Buning oʻrniga «bu asrdagi ayrim kishilarning johiliyati yoki bu asrdagi koʻpchilik odamlarning johiliyati» deyilsa toʻgʻri boʻladi. Ommaviy johiliyat deb atash notoʻgʻri. Chunki, Nabiy sollallohu alayhi va sallamning paygʻambar etib yuborilishlari bilan ommaviy johiliyat barham topgan. 2) Fisq Fisq lugʻatda «chiqish» ma'nosini anglatadi. Shar'iy istilohda esa Allohning toatidan chiqish demakdir. U Allohning toatidan batamom chiqishni ham anglatadi va shu nuqtai nazardan kofirni fosiq ham deb ataladi. Juz'iy chiqishni ham anglatadi, gunohi kabiralardan birortasini qilgan moʻminga ham fosiq deb aytiladi. Fisq ikki xildir: 1) Dindan chiqaradigan fisq - ya'ni kufr. Kofirni fosiq ham deb nomlanadi. Alloh taolo iblis haqida zikr qilib: «Bas, Parvardigorining amridan chiqdi» (Kahf: 50) deydi. Shaytondan sodir boʻlgan bu fisq (chiqish) kufr edi. Alloh taolo: «Fosiq boʻlgan kimsalarning ma'volari esa doʻzaxdir» (Sajda: 20) deydi va bu bilan kofirlarni koʻzda tutadi. Bunga oyatning davomi dalil boʻladi: «Har qachon undan chiqmoqchi boʻlsalar, yana unga qaytarilurlar va ularga: «Oʻzlaringiz yolgʻon degan doʻzax azobini totingiz», deyilur» (Sajda: 20). 2) Musulmonlar ichidan osiy boʻlganlariga ham fosiq deyiladi, biroq fosiqligi uni Islomdan chiqarmaydi. Alloh taolo aytadi: «Pokiza ayollarni (zinokor) deb badnom qilib, soʻngra (bu da'volariga) toʻrtta guvoh keltira olmagan kimsalarni sakson darra uringlar va hech qachon ularning guvohliklarini qabul qilmanglar! Ular fosiq-itoatsiz kimsalardir» (Nur: 4). Yana aytadi: «Bas, kim shu oylarda oʻziga hajni farz qilsa (haj qilishni niyat qilsa), haj davomida (juftiga) yaqinlashmaydi, fosiqlik (gunoh ishlar) va janjal-suron qilmaydi» (Baqara: 197). Ulamolar bu oyatdagi “fosiqlik” kalimasini gunoh ishlar deb tafsir qilganlar.[5] 3) Zalolat Zalolat - toʻgʻri yoʻldan adashish ma'nosini anglatadi va u hidoyatning ziddidir. Alloh taolo aytadi: «Kim hidoyat yoʻliga yursa, bas, oʻzi uchun yurar. Kim (hidoyat) yoʻlidan ozsa, u ham oʻz ziyoniga ozur» (Isro: 15). Zalolat-adashish bir necha ma'nolarda iste'mol qilinadi: 1) Goho kufrga iste'mol qilinadi. Alloh taolo dedi: «Kimki Allohga, farishtalariga, kitoblariga, paygʻambarlariga va oxirat kuniga kofir boʻlsa, demak, u juda qattiq adashibdi» (Niso: 136); 2) Goho shirkka iste'mol qilinadi. Alloh taolo dedi: «Kimki Allohga shirk keltirsa, demak, juda qattiq adashibdi» (Niso: 116); 3) Goho kufrdan pastroq boʻlgan muxoliflikka iste'mol qilinadi. “Adashgan firqalar” deyilganga oʻxshash; 4) Goho xatoga iste'mol qilinadi. Alloh taolo dedi: «(Muso) aytdi: «Oʻshanda men u ishni bilmagan holda qilgan edim» (Shu'aro: 20); 5) Goho nisyon - unutishga iste'mol qilinadi. Alloh taolo dedi: «Biri unutib adashsa, yana biri unga eslatadi» (Baqara: 282); 6) Goho adashib-uloqib ketishga iste'mol qilinadi. “Yoʻqolgan tuya” deyilganga oʻxshash. 4) Murtadlik, uning qismlari va hukmlari Riddat yoki murtadlik lugʻatda «ortga qaytish» ma'nosini anglatadi. Fiqhiy istilohda: «Musulmon boʻlgandan soʻng yana kufrga qaytish» demakdir. Alloh taolo dedi: «Sizlardan kim oʻz dinidan qaytib, dinsiz holda oʻlsa, unday kimsalarning qilgan amallari dunyoyu oxiratda behuda ketur. Ular doʻzax egalaridir va unda abadiy qolajaklar» (Baqara: 217). Qismlari: Murtadlik Islomni buzuvchi amallardan birortasini qilish bilan hosil boʻladi. Islomni buzuvchi narsalar koʻp boʻlib, ular toʻrt qismga boʻlinadi: 1) Soʻz bilan murtad boʻlish. Alloh taoloni yo Rasululloh sollallohu alayhi va sallamni yo maloikalarni yo paygʻambarlardan birontasini soʻkish yoki gʻaybni bilishni da'vo qilish yo paygʻambarlik da'vo qilish yo paygʻambarlik da'vo qilgan odamni tasdiqlash yo Allohdan oʻzgaga duo qilish yo Allohdan boshqasi qodir boʻlmaydigan ishlarda boshqadan madad soʻrash yo panoh tilash kabi. 2) Fe'l bilan murtad boʻlish. But-sanamga, daraxtga, toshga, qabrlarga sigʻinish, ularga atab qon chiqarish, Qur'onni iflos joylarga tashlash, sehrgarlik qilish, sehrni oʻrganish va oʻrgatish, Alloh nozil qilmagan hukm bilan - uni halol deb e'tiqod qilib[6] - hukm qilish kabi. 3) E'tiqod qilish bilan murtad boʻlish. Allohning sherigi bor deb yoki zino, aroq va sudxoʻrlikni halol deb yoki nonni harom deb yoki namoz farz emas deb e'tiqod qilish kabi halol yo haromligi yoki vojibligiga qat'iy ittifoq qilingan va bilmaslik mumkin boʻlmagan narsalar. 4) Yuqorida oʻtganlardan birortasida shak-shubha qilish bilan murtad boʻlish. Shirkning haromligiga yoki zino va aroqning haromligiga yoki nonning halolligiga shubha qilish yoxud Nabiy sollallohu alayhi va sallamning risolatlariga yo boshqa biron paygʻambarning risolatiga yoki Islom dini haqida, uning hozirgi davrga yaroqliligi haqida shubha bilan qarash kabi. Murtadligi aniq boʻlgan kishiga ijro etiladigan hukmlar: 1) Murtad boʻlgan kishidan tavba qilishi talab qilinadi. Agar tavba qilsa va uch kun ichida Islomga qaytsa, bu undan qabul qilinadi va oʻz holiga qoʻyiladi. 2) Agar tavba qilishdan bosh tortsa, uni qatl qilish farz boʻladi. Rasululloh sollallohu alayhi va sallam: «Kim dinini oʻzgartirsa, uni oʻldiringlar», deganlar.[7] 3) Tavba qilishi talab qilingan muddat mobaynida mol-dunyosida tasarruf qilishdan man qilinadi. Agar Islomga qaytsa moli oʻziniki boʻladi. Yoʻqsa oʻldirilgan yo murtadlikda oʻlgan paytidan moli oʻlja sifatida baytulmolga olinadi. Murtad boʻlgan paytidan boshlab musulmonlar foydasiga ishlatiladi, ham deyilgan. 4) U bilan yaqin qarindoshlari oʻrtasida meroslashish man qilinadi, ularga merosxoʻr boʻlmaydi, ular ham undan meros olmaydilar. 5) Murtadlik bilan oʻlsa yo oʻldirilsa, yuvilmaydi, janoza oʻqilmaydi, musulmonlar qabristoniga qoʻyilmaydi, balki kofirlar qabristoniga koʻmiladi yoki musulmonlar qabristonidan boshqa biron joyga koʻmib tashlanadi.

Ассаламу алайкум биродарлар дарсликлар учун куп рахмат савол каерда курсатяпсизлар узбекистонданми еки россиядан

@user-uj8bk5ix8x

3 жыл бұрын

Биродар бизга нима кизиги бор каерда болса хам, бизга еткизиб берипти, шулардан Аллох рози болсин. Каерда болса хам Аллох узи панохида сакласин буларни.динга хизмат килишяпти. Аллох ажрини берсин.

Абдувалий қори солиҳ уламолардан эди. Буни мусулмон оламидаги барча уламолар тан олган. Муҳаммад саллоллоҳу алайҳи вассаллам бир ҳадисларида: «Уламолар Аллоҳнинг ердаги ишончли бандаларидир, омонатдор бандаларидир», деган эдилар. Уламоларга илм омонати Аллоҳ тарафидан берилган. Бу буюк омонат. Шу омонатга хиёнат қилмаган, шу омонатни ҳақиқий Аллоҳнинг ҳузуридаги омонатлигича халққа еткизаётган уламо эди, Абдувалий қори. Абдувалий қори “Ҳизб-ут-Таҳрир”га биринчи бўлиб қарши чиққан уламо эди. Буни бошқа дин арбоблари ҳам, ҳуқуқ-тартибот тизимлари ҳам, Ўзбекистон раҳбарияти ҳам билади. Лекин ҳеч ким бу тўғрида очиқ гапиролмайди, гапиришга қўрқадилар. Агар ўз вақтида Абдувалий қорининг маслаҳатларига амал қилинганда эди, “Ҳизб-ут Таҳрир” Марказий Осиёда фаоллашмаган бўларди. ✍ Муҳаммад Рафиқ қори роҳимаҳуллоҳ Ⓜ️анзил: @Iqtiboslar_uz.

Qori aka darsimizni dovomli qilgin deb duvo qilgan ekanlaru

Илтимос мусика куймелар

Аса

Maruza eshitamizmi eki musikami(!!?

Ифлослар селар битта Абдували Кори акани тан оласалар Озбекистондаги домлаларчи улархам хака чакирябди фитначисалар

@SadOq-po4kh

4 күн бұрын

кальингда маразинг борлиги учун шу гарларни айтяпсан сен айтятуан тогутни хизматкорларни асли Исломни душманлари булган сарой муллалари дажжол имомларни Абдували ака Рохимахуллохга тенглама калбинг очик булганда манашу дарсни эшитиб тамирланган булганинода манабу фасод сузларни йозмасдинг ОЛЛОХ сени Хидоят КИЛСИН сен Хидоятка лойик булсасаенг ОЛЛОХ сенга кифоя килсин

Админ Абдували Кори мавизасига хеч кандай овозни аралаштирма ХАККА рекламани кераги йўк ва мана бу чала муллаларни бир каторда килма......

👍🏻👍🏻👍🏻

Allohu Akbar

АЛЛОХУ АКБАРУ

حسبي الله ونعم الوكيل

👍🏻👍🏻👍🏻

👍🏻👍🏻👍🏻

👍🏻👍🏻👍🏻

👍🏻👍🏻👍🏻

👍🏻👍🏻👍🏻

👍🏻👍🏻👍🏻

👍🏻👍🏻👍🏻

👍🏻👍🏻👍🏻

Allohu Akbar

Allohu akbar

Allohu Akbar

👍🏻👍🏻👍🏻

👍🏻👍🏻👍🏻

👍🏻👍🏻👍🏻

👍🏻👍🏻👍🏻

👍🏻👍🏻👍🏻

👍🏻👍🏻👍🏻

👍🏻👍🏻👍🏻

حسبي الله ونعم الوكيل

حسبي الله ونعم الوكيل

حسبي الله ونعم الوكيل

حسبي الله ونعم الوكيل

حسبي الله ونعم الوكيل

حسبي الله ونعم الوكيل

حسبي الله ونعم الوكيل

حسبي الله ونعم الوكيل