Letra: Luísa Villalta
Música: A banda da Loba
Gravación e masterización: Arturo Vaquero (Abrigueiro Estudios)
Vídeo: Seispés Producións Creativas
Coa colaboración da Secretaría Xeral de Política Lingüística
Con esta combinación de tres poemas sacados de "As palabras ingrávidas" continuamos coa nosa homenaxe a Luísa Villalta, autora á que se lle dedican as Letras Galegas deste 2024.
“As palabras ingrávidas” é un poemario en construción que a autora estaba a escribir nun almanaque poético producido pola casa portuguesa Assírio&Alvim para o ano 2004. Nel atopamos a orixinal resposta de Luísa Villalta ao poema que se presentaba no calendario para cada día. Son composicións breves e concisas, pero cunha forte carga emocional. A quietude nas agullas do reloxo, a necesidade humana de florecer cando só nos quedan espiñas... e a liberdade ao bailar!
CRUEL FILOSOFÍA
Danzas no tempo
que aínda é mar.
Danzas no tempo
que aínda é mar
e non chega.
Danzas no tempo
que aínda é mar.
Danzas no tempo,
eu xa dancei tamén
eu xa dancei tamén
eu xa dancei tamén
supondo que regresaba
con cada golpe de luz
con cada golpe de luuuuuuuuuz
Cruel filosofía:
florecer nas espiñas
Cruel filosofía: florecer
Cruel filosofía:
florecer nas espiñas,
flor, florecer!
Todos os feixes están
Todos os feixes están
sempre por atar
Todos os feixes están
Todos os feixes están
sempre por atar
e o baile non ata
e o baile non ata
e o baile non ata
Cruel filosofía:
florecer nas
espiñas
Se é posíbel que as
órbitas
de dous astros remotos
se crucen
Por que desconfiar
da felicidade?