Μικρασιάτικος σκοπός στον εννιάσημο ρυθμό του αντικριστού χορού.Οι Κυδωνίες (Αϊβαλίκ) είχαν ξεχωριστή μουσική παράδοση. Είναι γνωστές οι προ του 1922 πολλές και καλές λαϊκές ορχήστρες της πόλης: τις ημέρες των μεγάλων εορτών και πανηγύρεων ενώνονταν στον μεγάλο, φαρδύ και συνεχόμενο εξώστη των παραλιακών καφενείων και μετά από μια σύντομη συναυλία ξεκινούσαν παίζοντας και πραγματοποιούσαν μεγάλη παρέλαση - περιφορά του περίφημου Φαναριού (του πανηγυρικού λάβαρου της πόλης) με το πλήθος των κατοίκων να ακολουθεί. Δεν είναι τυχαίο οτι η παράδοση καθιέρωσε δύο τουλάχιστον σκοπούς και χορούς που φέρουν το όνομα της πόλης, το γνωστό "Αϊβαλιώτικο Ζεϊμπέκικο" και τον αντικριστό "Αϊβαλί". Στην ηχογράφηση αυτή ο βιολιστής Γιώργος Κόρος, μετά την έκθεση της μελωδίας, προχωρεί σε ένα σχετικό αυτοσχεδιαστικό σόλο.(Γιώργος Παπαδάκης)
Από την εκπομπή της ΕΡΑ "Λαϊκοί πρακτικοί οργανοπαίκτες" σε επιμέλεια του Γιώργου Παπαδάκη.
Ηχογράφηση 23/3/1988