Zeventig procent van de jonge mantelzorgers komt op latere leeftijd bij de Geestelijke Gezondheidszorg terecht. Er zijn veel organisaties om de groep te ondersteunen, maar jonge mantelzorgers blijven vaak onzichtbaar voor instanties. Volgens experts is het vroegtijdig signaleren van de groep belangrijk om overbelasting tegen te gaan. Daarin kan een intensieve samenwerking tussen scholen, huisartsen en instanties een grote rol spelen, maar onder andere privacy blijkt hierin een obstakel.
Vera Duivenvoorden weet hoe lastig het is om te praten over de thuissituatie als mantelzorger. De fotograaf groeide op in een gezin met een broer en zus met autisme. "Ze hebben ook een licht verstandelijke beperking. Ze kunnen net zoals jij en ik gewoon communiceren, maar wel dat sommige dingetjes net even wat lastiger zijn", vertelt Duivenvoorden.
Ze is een van velen: een kwart van de jongeren tussen de 16 en 24 jaar zorgt voor een zieke naaste. Dat doen ze vaak vrijwillig naast hun schooltaken, werk en ook een sociaal leven. "Het heeft toch wel veel impact op mij gemaakt", zegt Duivenvoorden. "Maar dat besef je pas vaak als je al volwassen bent. Het is toch altijd zo dat de zorg vooral gaat naar degene die de zorg nodig heeft in het gezin, dus er is veel focus op hun welzijn geweest, en daardoor word je toch een bepaald persoon."
Dat zeventig procent van deze groep uiteindelijk bij de GGZ terecht komt, verbaast haar dan ook niet. "Veel van de jonge mantelzorgers die ik ken hebben wel een keer met iemand gesproken over hun situatie om het beter een plekje te geven. Er gebeurt zo veel thuis dat het een emotionele lading heeft, en pas later als je je beseft dat je gewend bent om altijd heel veel te doen, dan pas kom je erachter dat je jezelf vaak overvraagt en daardoor sneller oververmoeid kan raken."
Alice de Boer is senior onderzoeker bij het Sociaal en Cultureel Planbureau en bijzonder hoogleraar sociale ongelijkheid en informele hulp bij de Vrije Universiteit. Zij ziet dat de druk op mantelzorgers de komende jaren alleen maar zal toenemen, en daarom denkt ze dat we de groep eerder moeten signaleren om overbelasting tegen te gaan. "Je kan natuurlijk vertraging oplopen op school en gezondheidsproblemen ervaren. Dat zien we ook in ons onderzoek: jongeren kunnen slaapproblemen hebben, psychosociale klachten ontwikkelen. Dat zijn dingen die je wel enige tijd kan dragen, maar als het een langere periode duurt, is dat niet goed."
Er zijn veel projecten en organisaties die deze groep willen ondersteunen, maar jonge mantelzorgers blijven vaak onzichtbaar. Dat komt mede doordat ze zelf niet weten dat ze mantelzorger zijn en mensen om hen heen het niet herkennen. "Ik wist wel dat ik brus was, dat zijn broers en zussen van mensen die extra zorg nodig hebben, maar ik wist niet dat ik een jonge mantelzorger was en nu mantelzorger ben", zegt Vera. "Dat hoorde ik pas toen ik in Amsterdam ging werken en iemand van de gemeente mij erop attendeerde. Toen was ik 25, dus eigenlijk al geen jonge mantelzorger meer."
De Boer van het SCP ziet dat de signalering van jonge mantelzorgers erg verschilt. "Het hangt af van de regio, de gemeente, de school waar je op zit of de werkgever waar je werkt. Als die oog heeft voor dat soort privésituaties, dan kan je zo'n gesprek wel beginnen. Als werkgever, docent of als zorgcoördinator of huisarts. Maar als je daar echt niet veel kennis van hebt of de langetermijngevolgen niet zou kunnen overzien. Dan is het lastig, dan moet je eigenlijk geïnformeerd worden als professional."
Lees meer op AT5.nl
❌
❌
❌
AT5 - Echt Amsterdams Nieuws
Abonneer hier op ons youtubekanaal:
/ at5
Tips of opmerkingen?
Whatsapp: 06 511 909 38
Telefoon: 020 555 1155
Volg AT5:
www.at5.nl
Instagram: at5.nl
Facebook: at5nl
Twitter: at5