Gdańsk w 1939 roku po zajęciu go przez wojska niemieckie przeżył poważne zmiany w swoim wyglądzie i życiu codziennym.
Niemiecka okupacja zaczęła się 1 września 1939 roku, kiedy wojska niemieckie wkroczyły do miasta po intensywnych walkach z polską obroną Gdańska. W ciągu następnych dni niemieckie władze okupacyjne przejęły kontrolę nad miastem i wprowadziły swoje rządy.
Jednym z pierwszych działań Niemców było przejęcie polskiego portu i innych strategicznych obiektów miasta. Wkrótce potem, niemieckie władze okupacyjne wprowadziły restrykcyjne przepisy dla polskiej ludności miasta, ograniczając ich swobody i prawa. Polscy urzędnicy i przedsiębiorcy zostali zmuszeni do opuszczenia miasta, a ich miejsce zajęli Niemcy.
W czasie okupacji, niemieckie władze przeprowadziły akcję germanizacyjną, mającą na celu zmianę charakteru miasta i wyparcie polskiej kultury z życia publicznego. Zmieniono nazwy ulic i placów na niemieckie, a także zaczęto usuwać polskie napisy i symbole. Polscy nauczyciele zostali zastąpieni przez Niemców, a język polski został zastąpiony przez język niemiecki w szkołach i innych instytucjach publicznych.
Okupacja niemiecka przyniosła też gwałtowne zmiany w życiu codziennym mieszkańców miasta. Gdańsk stał się ważnym ośrodkiem przemysłowym i militarnym dla Niemców, co skutkowało zwiększeniem liczby fabryk i zakładów produkcyjnych w mieście. Jednocześnie, wielu mieszkańców Gdańska zostało zmuszonych do pracy przymusowej w niemieckich fabrykach i na budowach wojskowych.
Podczas II wojny światowej Gdańsk był także celem bombardowań alianckich, co skutkowało poważnymi zniszczeniami infrastruktury i zabudowy miasta